کدها با ماتریس درستی کم چگال یا به اختصار ldpc از جمله کدهای تصحیح خطای مدرن می باشند که در دهه اخیر بسیار مورد توجه محققین نظریه کدینگ قرار گرفته اند. اگرچه بسیاری از این تحقیقات در کانال های نقطه به نقطه صورت پذیرفته است، اما اخیرا طراحی این کدها در شبکه های اطلاعاتی از موضوعات جذاب تحقیقاتی در این حوزه می باشد. از این رو در این پایان نامه دو الگوریتم بهینه سازی جهت طراحی کدهای ldpc در برخی از شبکه های اطلاعاتی پیشنهاد داده شده است. هدف اصلی مدل های پیشنهادی، طراحی کدهای کانال مناسبی است که سازگار با شرایط و ساختارهای شبکه بوده و قادر به تصحیح خطا در یک دامنه منطقی از پارامترهای طراحی باشد. قابل توجه است که طراحی در شرایط عملی و اجتناب از فرضیات غیرمنطقی در طراحی الگوریتم ها بسیار مورد توجه است. در طرح اول، گره های شبکه مستقل از هم فرض شده و الگوریتم بهینه سازی بر اساس بیشینه کردن مجموع نرخ ها با کمک نمودار انتقال اطلاعات خارجی ارائه می شود. در این راستا مساله را توسط روش های بهینه سازی درجه دوم مخروطی نظیر مخروط های لورنتز بازنویسی و حل کردیم. طرح دوم شامل طراحی کدهای ldpc در کانال رله نازل به عنوان شبکه اطلاعاتی با کاربران وابسته می باشد. توانستیم الگوریتم طراحی کد را با اعمال تغییرات مناسب از مساله ی بهینه سازی غیرخطی به شکل خطی ساده نماییم. هدف اصلی این الگوریتم نیز، بیشینه کردن مجموع نرخ های اطلاعاتی شبکه با توجه به فشرده ترین نرخ های منابع ممکن در ناحیه اسلپین-ولف می باشد. از آن جا که وجود ناحیه مشترک ناتهی میان ناحیه اسلپین-ولف و ناحیه ظرفیت کانال در این حالت ضروری است، این شرط را به عنوان قیدهای مناسب به الگوریتم افزودیم. این دو طرح منجر به دستیابی نرخ های بهینه با استفاده از کدهای ldpc مناسب برای شبکه های اطلاعاتی می گردد.