یکی از مهمترین علت های ایجاد کننده درد، اختلالات اسکلتی-عضلانی می باشد، که حدود یک سوم آنها دارای سندرم میوفاشیال همراه با نقاط ماشه ای می باشند. وجود نقطه ماشه ای در عضله تراپز فوقانی یکی از یافته های شایع در افراد مبتلا به اختلالات ناحیه گردن و پشت است. اخیرا استفاده از dry needling به عنوان یکی از روشهای جدید درمانی جهت درمان نقاط ماشه ای مطرح شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات دو روش در مانی dry needling و فشار ایسکمیک در درمان نقطه ماشه ای فعال در عضله تراپز فوقانی و مقا یسه ی آنها با یکدیگر می باشد. روش بررسی: در مطالعه اصلی 33 نفر با تشخیص نقاط ماشه ای فعال در عضله تراپز فوقانی پس از مطابقت دادن معیارهای ورود و خروج شرکت کردند. پارامترهای مورد ارزیابی شامل: شدت درد در حین فعالیت، شدت درد درحین فشار الگومتر، آستانه فشاری درد، دامنه حرکتی خم شدن طرفی گردن و میزان ناتوانی عملکردی اندام فوقانی بودند که با ابزارهای مقیاس دیداری درد، الگومتر، گونیامتر و پرسشنامه فارسی dash قبل و بعد از درمان مورد بررسی قرار گرفتند. افراد به طور تصادفی در دو گروه درمانی قرار گرفتند. 1.گروه تحت درمان فشار ایسکمیک (17 نفر) و 2.گروه تحت درمان dry needling (16نفر). درمان 3 بار در هفته انجام شد و در جلسه چهارم فقط ارزیابی انجام گرفت. به منظور بررسی تغییرات متغیرها در هریک از روشهای درمانی پس از درمان از آزمونpaired t-test و برای مقایسه اثر دو روش درمانی از آزمون ancova استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه، نشان می دهدکه تاثیر روش dry needling در کاهش شدت درد با روش فشار ایسکمیک اختلاف معنی دار داردp=0/018)). اما تغییرات بقیه متغیرها در بین دو گروه درمانی تفاوت معنی داری را نشان نداد. درحالیکه هردو گروه درمانی تغییرات معنی دار رو به بهبودی با کاهش شدت درد ، افزایش آستانه فشاری درد، افزایش دامنه حرکتی خم شدن طرفی گردن به سمت مقابل و بهبودی ناتوانی عملکردی اندام فوقانی، مشاهده شد(p<0/05). اما فقط درگروه dry needling افزایش معنی دار دامنه حرکتی خم شدن طرفی گردن به همان سمت مشاهده شد(p<0/05). نتیجه گیری: هر دو روش درمانی در بهبود علائم بیماری موثر می باشند ولی روش dry needling در کاهش شدت درد در حین فعالیت نسبت به روش فشار ایسکمیک موثرتر می باشد و می تواند توسط درمانگران و فیزیوتراپیستها در کلینیکهای درمانی استفاده شود.