از زمان یونان باستان مردم، بخصوص دانشمندان آن دوره بر این باور بودند که مواد را می توان آنقدر به اجزاء کوچک تقسیم کرد تا به ذراتی رسید که خرد نشدنی بودند و بنیان مواد را تشکیل می دهند. این مقوله تا مدت ها در دست دانشمندان این ضمینه بوده است و هنرمندان از وجود آن بی بهره بوده اند. اصولاً شناخت انسان نسبت به جهان هستی به تناسب تکامل وی وسیع تر و دقیق تر می شود. این شناخت ممکن است در عرصه علمی و یا در عرصه هنر باشد. رساله فوق برای بهتر و آسانتر بهره بردن از مطالب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش نخست به طبیعت و رابطه و تاثیراتش بر انسان و ساخته هایش، البته بیشتر هنر در مشرق زمین را مورد کنکاش قرار داده است. بخش دوم به ذرات میکروسکپی و نانو آرت و معرفی این شاخه از هنر به عنوان هنر جدید که کاملاً رابطه نزدیک علم و هنر را در آن میتوان به مشاهده نشست تعلق گرفت. بخش سوم نیز شامل پروژه عملی تصویرسازی « طبیعت میکروسکپی » با تاکید و تلفیق با هنر دیجیتال است که منجر به تهیه یک سی دی درباره چگونگی خلق این تصاویر و آموزشی چند در این رابطه شد.