منظور از «دینداری»1 التزام فرد به دین اسلام است که در مجموعه ای از اعتقادات، احساسات و اعمال فردی و جمعی که حول خداوند و رابط? ایمانی با اوست،سامان می پذیرد. هدف مهم این پژوهش بررسی وضعیت دینداری نوجوانان و جوانان شهری استان چهار محال و بختیاری می باشد که در این باره به سنجش وضعیت بعد اعتقادی تدین، بعد تجربی تدین، مناسکی تدین و... در میان نوجوانان و جوانان و همچنین به سنجش رابط? دینداری نوجوانان و جوانان با متغیرهایی مانند جنس، نوع خانواده و... پرداخته ایم. جامعه آماری کلیه نوجوانان و جوانان شهری استان چهارمحال و بختیاری در سال 1389 به تعداد 36847 نفرمی باشد.روش تحقیق « پیمایش»2 بوده و جهت جمع آوری اطلاعات از «پرسشنامه» بهره جسته ایم. نتایج به دست آمده نشان می دهند که میزان دینداری نوجوانان و جوانان شهری در استان چهارمحال و بختیاری در ابعاد اعتقادی و عاطفی قویتر و بر اساس طیف لیکرت بین زیاد و خیلی زیاد قرار دارد، اما در بعد پیامدی و مناسکی ضعیف تر بوده و نزدیک به متوسط قرار دارند و نمره کل دینداری نیز در حد بالاتر از متوسط و نزدیک به دست آمده است.