در این پایان نامه به طراحی بهینه ی مکانیزم میراگر جرمی تنظیم شده یچندگانه ی(mtmd) و بررسی قابلیت این مکانیزم در کاهش پاسخ سازه های فلزی غیرخطی تحت اثر زلزله پرداخته شده است. برای تعیین مقادیر بهینه ی پارامترهای tmdها در کاربردmtmdروی سازه های چندین درجه آزادی، روش مورد استفاده بر اساس تعریف یک مسئله بهینه سازی با هدف مینیمم سازی ماکزیمم تغییرمکان جانبی نسبی سازه و حل آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک می باشد. در این پژوهش مکانیزم mtmdمتشکل از tmdهایی با درصد جرمی و تعدادهای مختلف می باشد که در طبقه ی آخر سازه بصورت موازی قرارگرفته یا در طبقات توزیع شده اند. برای آنالیز عددی، برای سازه های فلزی دو بعدی3 و9 طبقه با رفتار خمشی غیرخطی به ازای مقادیر مختلف درصدجرمی و تعداد میراگر به طراحی بهینه-یmtmdجهت کمینه کردن ماکزیمم تغییر مکان جانبی نسبی سازه تحت اثر زلزله های دورگسل و نزدیک گسل پرداخته شده است. بر اساس تحلیل های عددی انجام گرفته می توان گفت که مکانیزمmtmdمی تواند در کاهش خرابی سازه های فلزی غیرخطی موثر باشد که میزان کاهش با افزایش درصد جرمی، رو به افزایش است. همچنین عملکرد این سیستم کنترلی روی سازه های غیرخطی وابسنه به محتوای فرکانسی زلزله و توزیع میراگرها در طبفات داشته، بطوریکه در مثالهای عددی مورد بررسی در این پایان نامه، نصب tmdها در طبقه آخر سازه و بصورت موازی موثرتر بوده است