پارک ها و فضاهای سبز شهری عناصر جدایی ناپذیر شهرهای امروزی هستند زیرا از طرفی ریه های تنفسی شهر به حساب آمده و در تلطیف هوا نقش موثری دارند و از طرفی دیگر باعت افزایش جذابیت فضاهای سبز شهری شده و آن را تبدیل به مکانی برای تجدید قوای روحی کرده و بنیه گردشگری شهر را تقویت می بخشد. امرزوه پژوهشگران شهری به دلیل خصایص مذکور فضاهای شهر، این عامل را به عنوان یکی از معیارهای توسعه پایدار شهری تلقی نموده اند. در همین راستا در این تحقیق نیز سعی بر آن است که سهم فضاهای سبز شهری در شهر ارومیه در دستیابی این شهر به توسعه پایدار از طریق بررسی میزان پوشش شعاع عملکردی این پارک ها در مقیاس های مختلف شهری و میزان برخورداری و یا عدم برخورداری شهروندان از این فضاها تعیین گردد. جهت دستیابی به این هدف از سیستم اطلاعت جغرافیایی و اکستنشنnetwork analysis موجود در این برنامه استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که در اکثر سطوح شهر، پهنه خارج از شعاع عملکردی سهم بیشتری دارند به غیر از شعاع عملکردی پارک های منطقه ای که 51 درصد می باشد. کمترین پهنه عملکردی مربوط به پارک های همسایگی می باشد که این پهنه تنها 16 درصد از سطح کل شهر را در بر گرفته است. بر این اساس می توان گفت که شهر ارومیه از نظر معیار عملکردی پارک و فضای سبز شهری جهت دستیابی به توسعه پایدار شهری نسبتا ضعیف بوده است.

از نقطه نظر متخصصان در طول تاریخ شهرنشینی، همواره رابطه ای روشن و صریحی میان شهر وارتباطات اقتصادی وجود داشته است .در دهه های اخیر تشدید و تسریع مبادلات اقتصادی ناشی از جهانی شدن و انسجام شبکه ای کارکردهای امکان ارتباط فرامرزی ، فرامنطقه ای و فراملیتی بر ای شهرها به ویژه مناطق کلان شهری در شبکه شهرهای جهانی را فراهم کرده است .عمده سرمایه گذاری های خارجی ، فعالیت خدماتی - تولیدی موسسات مالی مهم جهانی، بین مراکز شهر ی واقع در چنین شبکه ای انجام می شود. ورود و نقش آفرینی در این شبکه برای نظام های بزرگ مناطق کلان شهری به واسطه نتایج اقتصادی نوید بخش ، از نقش حیاتی برخوردار است . این مسأله برای برخی از کشورها ی در حال توسعه به دلیل ضعف و عدم منابع مالی و فنی ضرور ی بر ای توسعه ، از اهمیت بیش تری برخوردار است .

عنایت به موقعیت خاص شهر تهران در سیستم اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور وقوع هر حادثه ای، هر چند کوچک، می تواند تأثیرات عمده ای در سطح ملی داشته باشد. در این میان وضعیت لرزه خیزی شهر تهران وجود گسل های فعال در آن، وقوع زلزله در آن را محتمل می سازد. سیستم مدیریت بحران با در نظر گرفتن سه مقطع قبل از بحران، حین بحران و بعد از بحران، در پی ارائه راهکارهایی جهت آمادگی، مقابله سریع و در نهایت بازگرداندن سریع وضعیت بحرانی به وضعیت عادی است. یکی از مسائلی که وقت و انرژی عمده ای را در مواقع بحرانی از مدیران بحران تلف می کند، اسکان مردمی است که در اثر بحران بی خانمان شده اند.