مقدمه: کلید موفقیت در مدیریت تعداد بالای مصدومین با منابع محدود، تریاژ می باشد که بدون آمادگی بزرگترین گروه تیم ‏سلامت در انجام آن، یعنی پرستاران امری ناممکن به نظر می رسد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر آموزش به عنوان یک ‏استراتژی ارتقاء آمادگی با روش شبیه سازی شده بر میزان آمادگی پرستاران در انجام تریاژ حوادث و فوریتها است.‏ مواد و روش ها: در مطالعه ای نیمه تجربی 60 پرستار بیمارستان روانپزشکی رازی در سال 1390 که بر اساس معیارهای ‏ورود به مطالعه انتخاب شده بودند به روش تصادفی ساده با استفاده از جدول اعداد تصادفی در دو گروه 30 نفری مداخله و ‏کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش آزمون سنجش سطح دانش شامل اطلاعات دموگرافیک و 30 سئوال 4 گزینه ای و آزمون ‏دقت در تریاژ حوادث و فوریتها شامل 30 سئوال 4 گزینه ای بود(در آن زمان انجام تریاژ نیز بر حسب ثانیه اندازه گیری شد) ‏که پژوهشگر ساخته و اعتبار آن از روش اعتبار صوری و محتوا و پایایی آن با آزمون- بازآزمون (آلفا کرونباخ آزمون سنجش ‏سطح دانش 755/0 و آزمون دقت انجام تریاژ 780/0) تعیین شد. ابتدا سطح دانش و نیز دقت و زمان تریاژ در دو گروه ‏بررسی گردید، سپس کارگاه یک روزه آموزشی به روش شبیه سازی شده تریاژ در گروه مداخله اجرا شد، و مجدداً آزمون ها ‏توسط دو گروه بلافاصله و یک ماه بعد(پیگیری) به همراه ثبت زمان انجام تریاژ، تکمیل و داده ها با نرم افزار ‏spss‏ تجزیه و ‏تحلیل شد. ‏ یافته ها: بین میانگین نمره آمادگی پرستاران در انجام تریاژ (دانش، دقت و زمان)، گروه مداخله در قبل و بعد از مداخله و ‏همچنین قبل و بعد از مرحله پیگیری، اختلاف معنی دار مشاهده شد(001/0>‏p‏)، همچنین بین میانگین تفاضل آمادگی ‏پرستاران در انجام تریاژ، بین دو گروه مداخله و کنترل در قبل و بعد از مداخله و قبل و بعد از مرحله پیگیری اختلاف معنی ‏دار مشاهده شد(001/0>‏p‏).‏ نتیجه گیری: طبق نتایج این بررسی آموزش به روش شبیه سازی بر میزان آمادگی پرستاران در انجام تریاژ حوادث و فوریتها ‏تأثیر مثبت دارد. بنابراین پیشنهاد می شود جهت آمادگی پرستاران در تریاژ حوادث و فوریتهای پزشکی از این روش آموزشی ‏استفاده شود.‏ کلید واژه ها:‏ تریاژ حوادث و فوریتهای پزشکی، آموزش به روش شبیه سازی، آمادگی ‏