نام پژوهشگر: اکبر فرزانگان
علی اصغر یوسفی اکبر فرزانگان
هدف از این تحقیق، بهینه سازی مدار خردایش کارخانه هماتیت و سولفورزدایی گل گهر سیرجان با استفاده از روش ترکیبی شبیه سازی و الگوریتم ژنتیک می باشد. مدارخردایش از یک آسیای گلوله ای و یک هیدروسیکلون که با هم در یک مدار بسته قرار گرفته اند، تشکیل شده است. بر اساس مطالعات قبلی انجام شده بر روی مدار مذکور و شرایط بهینه بدست آمده برای سیستم های بعد از مدار خردایش، دانه بندی مناسب که بیشترین بازدهی را داشته برابر d80=80 میکرون بوده است. همچنین به دلیل وجود نرمه زیاد در ته ریز هیدروسیکلون که مجدداً به درون آسیا بر می گردد، d80=250 میکرون برای ته ریز هیدروسیکلون در نظر گرفته شد. بنابراین، هدف از بهینه سازی، دست یابی به d80=80 میکرون در سرریز و d80=250 میکرون در ته ریز هیدروسیکلون می باشد. سپس به منظور شبیه سازی مدار مذکور با استفاده از شبیه ساز bmcs ، ابتدا نمونه برداری از جریان های مدار در چندین نوبت کاری انجام شد و پارامترهای مورد نیاز شبیه ساز که عبارتند از: تابع شکست، تابع انتخاب، توزیع زمان ماند مربوط به مدل ولر، دانه بندی جریان های معلوم و کالیبراسیون مدل پلیت (هیدروسیکلون) بدست آمدند. پس از اعتبارسنجی شبیه ساز با استفاده از داده های جدید و اطمینان از دقت بالای شبیه ساز، از آن به عنوان تابع هدف در الگوریتم –ژنتیک که یکی از روش های قدرتمند در زمینه بهینه سازی می باشد و بر اساس فلسفه انتخاب اصلح در طبیعت بنا شده است، به منظور بهینه سازی استفاده گردید. سپس با مشورت و هم فکری مسئولین کارخانه محدوده قابل قبول برای هر جریان با توجه به توان موتورها، عدم سرریز شدگی حوضچه ها و دیگر پارامترهای محدود کننده تعیین گردید. همچنین سه تابع هدف متفاوت که عبارتند از: الف) تک هدفه سرریز به منظور دست یابی به d80=80 میکرون در سرریز هیدروسیکلون، ب) تک هدفه ته ریز به منظور دست یابی به d80=250 میکرون در ته ریز هیدروسیکلون و ج) دوهدفه به منظور دست یابی هم زمان به d80=80 میکرون در سرریز و d80=250 میکرون در ته ریز هیدروسیکلون در نظر گرفته شد، و سه شرایط متفاوت برای هر کدام از حالات بدست آمد. در نهایت، شرایط بهینه بدست آمده مربوط به حالت دوهدفه بر روی مدار اعمال گردید و d80 سرریز به متوسط 77 میکرون و d80 ته ریز به مقدار 232 میکرون تغییر یافتند و همچنین با ثابت نگه داشتن میزان تولید در حدود 95 تن در ساعت، توان مصرفی آسیا به بیش از 150 کیلووات کاهش یافت.