هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی بازی در مشکلات برونی سازی در کودکان پیش دبستانی با مشکلات رفتاری بود. روش: در این پژوهش، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند ابتدا از میان مناطق آموزش و پرورشی شهر تهران، یک منطقه (منطقه 16) و از آن منطقه 5 مهدکودک انتخاب شد. در این مرحله به همه والدین، چک لیست رفتاری کودکان (cbcl) ارائه شد. 30 کودک که بالاترین نمره (34 و بالاتر) را در مولفه های برونی سازی به دست آوردند به عنوان کودکان دارای مشکلات برونی سازی در نظر گرفته شدند و با توجه به نمره کسب شده در مقیاس همگن شدند و به طور تصادفی و به تعداد مساوی در گروه های آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. به دلیل کارآمدی روش بازی در گروه های کوچک، افراد گروه آزمایش به 5 زیرگروه ( گروهای 3 نفر) تقسیم شدند و به مدت 16 جلسه یک ساعته (2 جلسه در هر هفته) در برنامه مداخله ای شرکت و گروه کنترل برنامه عادی مهد را دریافت کردند. در مجموع 38 نوع بازی انتخاب گردید. پس از پایان جلسات مداخله ای، والدین کودکان مجدداً چک لیست رفتاری کودکان را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که تاثیر بازی بر مشکلات برونی سازی (رفتار پرخاشگرانه، رفتار نادیده گرفتن قوانین) در کودکان پیش دبستانی که دارای مشکلات رفتاری بودند معنادار بود (05/0p<) و نمره های گروه آزمایش در پس آزمون به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: در مجموع می توان نتیجه گرفت که بازی، شیوه موثری در کاهش نشانه های برونی سازی کودکان پیش دبستانی است همچنین بازی، مشکلات سازگاری کودکان با همسالانشان را کاهش می دهد و از رفتارهای بزهکارانه در بزرگسالی پیشگیری می کند و خانواده ها و مربیان می توانند از این روش برای کاهش و یا پیشگیری از مشکلات رفتاری کودکان استفاده کنند. کلید واژه ها: بازی/ مشکلات برونی سازی/ پیش دبستانی