استفاده از دستگاه tdr و تتاپروب، روش هایی نسبتا جدید و کاربردی برای اندازه گیری رطوبت خاک بوده و این روش ها مبتنی بر خصوصیت غیر عادی آب یعنی ثابت دی الکتریک آن می باشند. دستگاه tdr، بر اساس سرعت حرکت امواج الکترومغناطیسی در خاک مقدار رطوبت حجمی را تخمین می زند. اساس کار دستگاه تتاپروب نیز همانند tdr بر پایه تغییرات دی الکتریک استوار است و این تغییرات قابل تبدیل به ولتاژ و رطوبت حجمی می باشند. با توجه به تحقیقاتی که در اکثر نقاط جهان صورت گرفته است، علی رغم مزایای بسیار این دستگاه ها، از جمله اندازه گیری سریع، دقت نسبتاً زیاد، بی خطر بودن کاربرد این روش ها، اندازه گیری مستقیم رطوبت حجمی، مشخص شده است که از میان خصوصیات خاک، نوع بافت، میزان رس موجود در خاک و شوری سه عامل اصلی و تاثیرگذار روی کالیبراسیون دستگاهtdr و تتاپروب می باشند. بنابراین با توجه به اینکه بافت خاک های سیستان اکثراً متوسط تا سنگین می باشد، بررسی تأثیر بافت خاک و میزان رس موجود در آن روی کالیبراسیون tdr و تتاپروب ضروریست. برای دستیابی به اهداف تحقیق در شرایط آزمایشگاهی از 6 بافت شنی، لوم شنی، لوم، لوم رس شنی، لوم رسی و رسی استفاده گردید. این 6 بافت در سه تکرار در درون استوانه هایی از جنس پلی اتیلن به ارتفاع 50 و قطر 30 میلی متر ریخته شدند. سپس بطور هم زمان، میزان رطوبت، به روش وزنی، با استفاده از دستگاه tdr و تتاپروب اندازه گیری شدند.