نام پژوهشگر: عالیه یوسف فام
رضوان حق پناه عالیه یوسف فام
مهارت های زندگی، گروه بزرگی از تکنیک ها و اصول روانشناختی ، اجتماعی و بین فردی هستند که فرد را برای مقابله موثر و سازگارانه با چالش های زندگی آماده می کنند. ادبیات فارسی، سرشار از گوهر های نظم و نثر است که هرکدام به یکی از وجوه بشری توجه دارند و در این میان بوستان و گلستان سعدی ، سهم بسزایی در تعلیم و تربیت افراد دارند به گونه ایی که سعدی با ارائه انواع مهارت های زندگی توانسته راه های موثری برای مواجهه با مسائل زندگی ارائه دهد. در این پژوهش ابتدا ، مطالعات نظری راجع به مهارت های زندگی از کتابخانه های مختلف فیش برداری شده و پس از استخراج آداب و مهارت های ذکر شده در بوستان و گلستان سعدی به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد و به نتایج زیر دریافتیم . 1- اساس تمام مهارت های ذکر شده در بوستان و گلستان بر پایه مهارت های دینی و اعتقادی است و در این حوزه اعتقاد به قضا و قدر و ایمان به خدا بیشترین بسامد را دارد . 2-در حوزه ی مهارت های بین فردی به سه مهارت نحوه سخن گفتن ، همدلی و مدیریت دولتی توجه بیشتری شده است . 3- در حوزه مهارت های تصمیم گیری و تفکر انتقادی بیشترین تاکید سعدی بر مهارت ارزیابی شرایط و واقعیات (نقد اجتماعی) است. 4-در حوزه مهارت های مقابله ایی و مدیریت خویشتن بیشترین توجه به مهارت مقابله با آزمندی و پرهیز از تمع است. 5- در حوزه مهارت های زیستی بیشترین توجه سعدی به تغذیه و خوراک معطوف است .
محسن دستار عالیه یوسف فام
چکیده: این پایان نامه با عنوان"بررسی گناه از دیدگاه مولانا در دفتر اول و دوم مثنوی معنوی"در پنج فصل، با بهره گیری از منابع کتاب خانه ای و استفاده از روش اَسنادی، به بررسی گناه در سه سطح، شامل، کلیات انحراف از هنجار های دین اسلام، رفتارهایی که باعث عدول از ارزش های متصوفه می شود، و نیز رفتارها و اعمالی که از دیدگاه مولانا و با تکیه بر عرفان و اصول فکری خودش، گناه نامیده می شود، پرداخته و سپس راه کارهای پیش نهادی وی (مولانا)، برای رهایی از عواقب هر گناه را، به-صورت مجزا از هم، بیان می نماید. پژوهش پیش رو، با هدف بررسی رفتار های مخالف با اصول اسلام و متصوفه (شامل اصول دینی، اخلاقی و اجتماعی)، و نیز کاوش بَد هنجارها به عنوان گناه در دیدگاه نوین و ساختار-شکن مولانا، از راه ردیابی در دفتر اول و دوم مثنوی شریف، به سامان رسیده؛ و یافته های حاصل شده از توصیف و تحلیل داده ها، چنین نتیجه می دهد که، از نظر شیخِ بلخ، هر رفتاری که بر خلاف اصول اسلام، متصوفه و تفکرِ عرفانیِ منحصر به فرد مولانا، انجام گیرد، گناه محسوب می شود؛ البته مولوی، با اندیشه ای ساختار شکن، جهل را عامل اصلی بسیاری از گناهان دانسته و پای بندی به اصول انسانی-عرفانی، پیروی از تعالیم اسلام و صوفیه، از راه گسترش فرهنگ توبه، لزوم توجه به پیر و مرشد و سرانجام، خِردگرایی را از اساسی ترین راه کارهای گریز انسان از بند دیوِ گناه می داند. واژگان کلیدی: گناه- مولانا- مثنوی- متصوفه- انحراف از هنجار- اصول اخلاقی.
مریم مهاجری امیر کلایی ویدا وفایی
چکیده پروین اعتصامی و ملک الشعرا بهار دو تن از پیشروان ادب معاصر هستند که شناخت اشعار تمثیلی آنها می تواند گام موثری در شناخت تمثیل در اشعار معاصر ایران باشد. موضوع این رساله با توجه به علاقه شخصی اینجانب و ضرورت شناخت تمثیل در آثار این دو شاعر و با مشورت استاد محترم راهنما انتخاب شد. ابتدا به منابع و کتاب ها در رابطه با موضوع مراجعه نمودم و پس از آشنایی کامل با مفهوم تمثیل و عناصر داستانی در شعر ، برای کمتر شدن حجم پایان نامه و شناخت بیشتر ، از میان اشعار تمثیلی پروین و بهار ، تمثیلات برجسته انتخاب شد . اشعار تمثیلی در این رساله از دو دیدگاه مورد بررسی قرار گرفته است ، در مرحله ی اول : این اشعار تمثیلی به دقت مطالعه شد و از دیدگاه مضمون طبقه بندی گردید و مختصر شرحی برای هر کدام از تمثیل ها ارائه شده است ، در دیدگاه دوم : به ساختار داستانی تمثیلات پرداخته شده و عناصر داستانی برخی تمثیلات به صورت اختصار بیان شده است . سپس در مرحله ی بعد ، مضمون های مشترک و متفاوت هر دو شاعر مورد بررسی قرار گرفته است. فصل اول در باب کلیات موضوع ، طرح مسئله ، هدف ها و روش پژوهش است. فصل دوم دارای شش گفتار می باشد ؛ گفتار اول : در باب تعاریف و نظریه های ادبی در مورد تمثیل (از 20 منبع) ، گفتار دوم : شامل مختصر تعاریفی از عناصر داستانی ، گفتار سوم : دوره ی مشروطه و بیان سبک شعر مشروطیت که دوره ی شاعران مورد بحث ماست ، گفتار چهارم : شامل درآمدی مختصر از زندگی و دیدگاه «بهار» و گفتار پنجم : شامل زندگی و دیدگاه «پروین اعتصامی» است و در گفتار ششم : پیشینه ی تحقیق بیان شده است. فصل سوم : شامل روش شناسی تحقیق است. در فصل چهارم : تحلیل مضامین مشترک و متفاوت دیوان «ملک الشعرا بهار» و «پروین اعتصامی» و همچنین ساختار برخی از حکایت های تمثیلی دو شاعر از منظر عناصر داستانی مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی ها دریافتیم که کاربرد تمثیل در دیوان پروین اعتصامی با وجود حجم کمتر دیوان نسبت به اشعار بهار ، بیشتر و غنی تر است. دریافتم که عناصر داستانی در اشعار تمثیلی به چه صورت به کار می رود و مضامین مشترک تمثیلی در اشعار این دو شاعر یافت می شود و موارد افتراق نیز وجود دارد که در فصل پنجم بدان پرداخته شده است.