مقدمه و هدف: یکی از روشهای جلوگیری از ایجاد گپ، میکرولیکیج و پوسیدگی ثانویه در نواحی فاقد مینا در ترمیم های کامپازیتی استفاده از تکنیک sandwich می باشد. از معایب این تکنیک، باند نسبتاً ضعیف کامپازیت به گلاس یونومر رزینی می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر استفاده از ادهزیوهای مختلف و تکنیک کیورینگ بر(استحکام ب?ند بین کامپازیت و گلاس یونومر رزینی می باشد. مواد و روش ها: 60 نمونه گلاس ینومر نوری تهیه شده و بصورت تصادفی براساس نوع ادهزیو توتال اچ(n bond) ، سلف اچ (adhese)، all in one (adhese one f) و روش کیور (co-curing,separate-curing)به شش گروه تقسیم شدند. در گروه co-curing، 1 دقیقه بعد از تهیه نمونه گلاس یونومر نوری(کیور نشده)، ادهزیو مطابق با دستور کارخانه سازنده استفاده شده و ادهزیو و گلاس یونومر نوری به مدت 40 ثانیه بطور همزمان کیور میگردند. در گروه separate-curing، روش کار مشابه گروه قبل بود با این تفاوت که قبل از کاربرد ادهزیو، rmgi به مدت 40 ثانیه کیور گردید. بر روی هر نمونه یک لایه یک میلیمتری و 4 لایه دو میلیمتری کامپازیت heliomolar قرار داده شد و هر لایه به وسیله دستگاه لایت کیور به مدت 40 ثانیه کیور گردید. نمونه ها 48 ساعت در رطوبت 100% نگهداری شده و سپس استحکام باند برشی به وسیله دستگاه zwick ارزیابی گردید. نتایج حاصله بوسیله آنالیز anova دو طرفه و تست tuckeys post hoc و independent t-test مورد ارزیابی قرار گرفت. از هر گروه دو نمونه جهت ارزیابی sem آماده گردید. نوع شکست نیز بوسیله استرومیکروسکوپ ارزیابی شد. یافته ها: آنالیز anova نشان داد که روش کیورینگ(p-value < 0.05) و نوع ادهزیو (p-value <0.05) بر استحکام باند موثر است. نوع روش کیورینگ و نوع ادهزیو بر هم تداخل اثر دارند (p-value<0.05). استحکام باند ادهزیو های سلف اچ بطور معنا داری بالاتر از ادهزیو توتال اچ بود. روش co-curing باعث بهبود استحکام باند در ادهزیو های سلف اچ گردیده بود، در حالیکه در ادهزیو توتال اچ استحکام باند کاهش یافته بود. نتیجه گیری:استفاده از ادهزیو های سلف اچ و تکنیک curing-co می تواند سبب بهبود استحکام باند بین rmgi و کامپازیت گردد . کلمات کلیدی: گلاس یونومر، کامپازیت، تکنیک کیور همزمان، ادهزیو

مقدمه: در علم دندانپزشکی در مطالعاتی که به صورت in vitro صورت می گیرند،اغلب از دندان های کشیده شده استفاده می شود که حاوی انواع میکروارگانیسم های می باشند و خطر انتقال عفونت را ایجاد می نمایند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر محلول های نگهداری بر استحکام باند برشی پیوند کامپوزیت به مینا بود. مواد و روش: از 100 دندان پرمولر انسانی بدون پوسیدگی و ترک در این مطالعه استفاده شد. بر مبنای نوع محلول نگهداری، زمان انجام پیوند کامپوزیت به مینا و عامل اتوکلاو شدن،نمونه ها بصورت تصادفی در یکی از گروههای زیر قرار داده شدند: (1) دندانهای تازه کشیده شده (بدون نگهداری و اتوکلاو)؛ (2) دندانهای تازه کشیده شده همراه با اتوکلاو؛ (3) کلرامین 6 ماه بدون اتوکلاو؛ (4) کلرامین 6 ماه همراه با اتوکلاو؛ (5) تیمول 6 ماه بدون اتوکلاو؛ (6) تیمول 6 ماه همراه با اتوکلاو؛ (7) کلرامین 12 ماه بدون اتوکلاو؛ (8) کلرامین 12 ماه همراه با اتوکلاو؛ (7) تیمول 12 ماه بدون اتوکلاو؛ و (7) تیمول 12 ماه همراه با اتوکلاو. سپس بر روی نمونه ها کامپازیت قرار داده شد و استحکام باند آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نوع شکست هم در هر مورد تعیین شد. آنالیز داده ها توسط تست two-way anova ، tukey و chi square در نرم افزار spss نسخه 5/11 با فاصله اطمینان 95% صورت گرفت. نتایج : براساس آزمون استحکام باند برشی، عامل نوع محلول نگهداری و اتوکلاو شدن دندان ها تاثیری بر نتایج استحکام باند نداشت (p-value > 0.05). اما زمان ارتباط معناداری با استحکام باند نشان داد (p-value < 0.05) و آزمون post-hoc tukey معلوم نمود که استحکام باند نمونه های 6 ماهه و 12 ماهه تفاوت معناداری با نمونه های تازه نداشته اما استحکام باند برشی مینا در نمونه های 12 ماهه به صورت معناداری کمتر از نمونه های 6 ماهه بود (p-value < 0.05). بر مبنای آزمون chi-square، نوع شکست تنها با عامل اتوکلاو نمودن ارتباط معناداری داشت (p-value < 0.05). در نمونه های اتوکلاو شده نوع شکست کوهزیو مینایی بیشتر از نمونه های اتوکلاو نشده بود. نتیجه گیری: نوع محلول نگهداری، و زمان نگهداری تاثیری بر استحکام باند مینا در مقایسه با نمونه های تازه کشیده نداشت. اما استفاده از اتوکلاو باعث افزایش شکست کوهزیو مینا شده بود.

چکیده عنوان: طراحی و پیاده سازی آزمون الکترونیک متمرکزجهت ارزیابی پایانی دانشجویان بخش ترمیمی و مقایسه ی آن با روش سنتی مقدمه: دندانپزشکی علمی است که نیازمند کسب مهارت عملی در کنار دانش آن می باشد. لذا نیاز است که دانشجویان علاوه بر کسب مهارت عملی، دانش خود را نیز افزایش دهند. آموزش دانشجویان نیازمند بازخورد به آنان می باشد تا هر دانشجو بتواند نقایص و مشکلات خود را شناخته و در جهت رفع آن کوشش نماید. آزمون ها معمولاً به روش کتبی یا شفاهی تنها به کنترل سطح دانش نظری فرد می پردازند و این نقطه ضعف آزمون ها در کشف و سنجش توانایی های حسی دانشجویان بیشتر جلوه گر می شود. هدف: بررسی نظر دانشجویان در خصوص آزمون الکترونیک و میزان تاثیر آن در یادگیری دانشجویان بخش ترمیمی در مقایسه با روش سنتی مواد و روش ها: 52 نفر از دانشجویان داوطلب سال چهارم دانشکده دندانپزشکی برای انجام این طرح انتخاب شدند و از همه آنها دو آزمون گرفته شد : 1.ارزشیابی سنتی 2.ارزشیابی مجازی بعد از پایان امتحان فرم نظر سنجی در اختیار کلیه داشجویان قرار گرفت. یک ماه بعد از برگزاری اولین آزمون، مجددا آزمون به همان شیوه قبل و با همان سوالات برگزار شد و نتایج ثبت گردید . از آزمونpaired t-test جهت بررسی نمرات امتحان اول و دوم استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد نمره آزمون دوم الکترونیک بصورت معنی داری بالاتر از آزمون الکترونیک اول بود، اما تفاوت معنا داری بین دو آزمون سنتی وجود نداشت. در نظرسنجی انجام شده از دانشجویان 85% آنها ضرورت برگزاری امتحان ورود به بخش را زیاد و بسیار زیاد توصیف کردند.از جمله محاسن ذکرشده توسط دانشجویان نیز مرور دروس تئوری تدریس شده بوده است. 62% دانشجویان اظهار نظر کردند که آزمون الکترونیک به میزان زیاد و بسیار زیادی در راستای سنجش کار عملی است. 78%دانشجویان میزان تاثیر امتحان سنتی را در یادگیری کم یا متوسط ارزیابی کرده بودند. از جمله معایب ذکرشده توسط دانشجویان برای آزمون الکترونیک عدم هماهنگی بین مطالب تدریس شده در کلاس های تئوری و مطالب کلینیکی مورد پرسش قرار گرفته وهمچنین زمان اختصاص داده شده به امتحان بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد آزمون الکترونیک باعث یادگیری بیشتر دانشجویان و بهبود نمرات آنها در آزمون ثانویه شد ، در صورتی که آزمون سنتی تاثیر چندانی در یادگیری دانشجویان نداشته است.از نظر دانشجویان آزمون الکترونیک مفید و در یادگیری موثرتر بوده است. کلید واژه ها: ارزشیابی بالینی ،دندانپزشکی ترمیمی،دانشجویان دندانپزشکی،ارزشیابی الکترونیکی مبتنی بر وب

مزیت استفاده از لاینرهای فلو در کاهش میکرولیکیج و بهبود تطابق کف جینجیوال مورد تناقض است. هدف از این مطالعه، مرور نظام یافته نتایج مطالعاتی است که تاکنون در مورد تاثیر کاربرد کامپوزیت فلو روی میکرولیکیج رستوریشنهای کامپوزیتی صورت گرفته است. در این مطالعه جستجو در بانک های اطلاعاتی pubmed ، isi(web of science) و scopus ، انجام شد و با توجه به کلمات کلیدی انتخاب شده،کلیه مقالات تا 51 جولای سال 2152 که در این بانک ها ایندکس شده اند، بدون هرگونه محدودیت زبانی و زمانی گردآوری و مورد ارزیابی قرار گرفت. مقالاتی که با توجه به خلاصه مقاله، شرایط اولیه ورود به مطالعه حاضر را داشتند مورد ارزیابی متن کامل مقاله قرار گرفتند. در صورتیکه هر مقاله براساس طبقه بندی consort ، دارای اعتبار بالا یا متوسط بود، اطلاعات مورد نیاز استخراج گردید. با توجه به تنوع مطالعات، مطالعات در پنچ گروه) کف جینجیوال مینایی،کف جیجیوال عاجی،کاربرد فلو بر روی چند دیواره و مطالعات کلینیکی(تقسیم و با روشهای متاآنالیز مورد ارزیابی قرار گرفت. هر گروه نیز جهت بررسی عوامل مخدوش کننده از subgroup analysis استفاده شد.کاربرد لاینر فلو در زیر رستوریشنهای کامپوزیتی باعث کاهش لیکیج و یا بهبود عملکرد کلینیکی آنها نمی شود.نوع کامپوزیت می تواند روی میکرولیکیج رستوریشنهای کامپوزیتی با لاینر فلو تاثیر گذارد.

مقدمه: موفقیت کلینیکی ترمیم های کامپوزیت حاوی رزین به عوامل متعددی وابسته است. مشخص شده است که فرایند باندینگ کامپوزیت رزین ها نیازمند ایزولاسون مناسب و جلوگیری از آلودگی است. رطوبت و به خصوص بزاق می تواند کیفیت باندینگ را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین یکی از نکاتی که در مورد نتایج بالینی و خواص کامپوزیت ها حائز اهمیت می باشد، درجه تبدیل و میزان پلیمریزاسیون آنها است. از آنجا که در ترمیم های کامپوزیت (مانند فیشور سیلانتها و prr) ایزوله بودن، شرط اساسی است هیچگاه در تحقیقات اشاره ای به آلوده شدن ترمیم حین کیورینگ نشده و تحقیقات ارائه شده اشاره تنها به آلودگی پس از اچ کردن، قبل از کیورینگ یا پس از استفاده از اتصال دهنده ها دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی تاثیر آلودگی بزاقی در زمان های مختلف کیورینگ بر روی سختی و درجه تبدیل کامپوزیت بود.

اخیرا استفاده از کلرهگزیدین قبل از انجام ترمیم های کامپازیتی مورد توجه قرار گرفته است. کلرهگزیدین با داشتن خواصی چون شارژ یونی مثبت و قوی باند به گروه های فسفات تمایل شدید به سطح دندان (که با کاربرد اسید اچ بیشتر هم می شود) و در نهایت با افزایش انرژی سطحی آزاد مینا و عاج موجب بهبود باند به مینا و عاج می شود . به علاوه کلرهگزیدین با جلوگیری از فعالیت آنزیم های متالوپروتئیناز که منجر به تخریب فیبریل های کلاژن می شود موجب دوام طولانی مدت لایه هیبرید و استحکام باند می شود . با توجه به ویژگی های مطلوب کلرهگزیدین بر استحکام و دوام باند در این مطالعه بر آن شدیم تاثیر مهار کنندگی کلرهگزیدین را با اثر حذف کلاژن توسط هیپوکلریت سدیم مقایسه کنیم

آماده سازی سطح سرامیک یکی از فاکتورهای اصلی است که می تواند برموفقیت بالینی رستوریشن های غیر مستقیم اثر بگذارد.روشهای مختلفی برای آماده سازی سطحی سرامیک ها معرفی شده که یکی از آنها استفاده از لیزرco2 فرکشنال می باشد.نوع فراکشنال لیزر co2 در یک مطالعه اخیر برای آماده سازی سطح پرسلن مطرح شد و استحکام باندی به اندازه 2 برابر روش مرسوم اچینگ با اسید هیدروفلوریک به دست داد. با توجه به ویژگی های مطلوب و منحصر به فرد این نوع لیزر از جمله انتخاب مساحت تابش مورد نظر و عدم نیاز به حرکت دست در حین تابش لیزر به نظر می رسد که کاربرد این نوع لیزر برای آماده سازی انواع مختلف پرسلن مناسب باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اماده سازی سطحی سه نوع پرسلن (فلدسپاتیک ، لیتیوم دی سیلیکات و زیرکونیا)با لیزر فراکشنال co2 و مقایسه آن با روش اسید اچ و ایر ابریژن روی استحکام پیوند یک نوع سمان رزینی میباشد.

هدف از مطالعه حاضر این بود که نسبت طلایی (618/1)در ابعاد ظاهری و حقیقی دندانهای قدامی ماگزیلاری میان گروهی از دانشجویان دندانپزشکی ایرانی در مشهد ارزیابی گردد.مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی – تحلیلی، دانشجو در دانشکده دندانپزشکی مشهد که واجدالشرایط بودند، انتخاب شدند. از هر نمونه کست مطالعه و از نمای رو به رو، فتوگراف تهیه شدواندازه گیری ها صورت پذیرفت. سپس اطلاعات با با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.مقایسه بین نتایج این مطالعه و نسبت طلایی نشان داد که در افراد مورد بررسی نسبت طلایی وجود ندارد.این مطالعه نشان داد که نسبت طلایی نمی تواند در تمام موارد به عنوان یک نسبت ثابت بین عرض آشکار دندا نهای قدامی ماگزیلا در نظر گرفته شود.

علیرغم بهبود باند به عاج، این باند به مرور زمان بوسیله آب و انزیمهای متالوپروتئیناز دچار تخریب شده و کاهش می یابد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات حاصل از ترکیب روش های مختلف مهارکنندگی آنزیم های متالوپروتئیناز و اثر سینرژیسم احتمالی در استحکام و دوام باند می باشد.

در سال های اخیر پیشرفت های زیادی در سیستم های باندینگ و خواص کامپوزیت های رزینی ایجاد شده است که به علت زیبایی و استتیک بیشتر ، این گونه درمان ها بیشتر از سوی بیماران درخواست می شود (1). یکی از مشکلات مهم ترمیم های کامپوزیت تطابق ضعیف با دیواره های حفره تراش خصوصا در مارژین های جینجیوالی می باشد (2) که این مسئله به ویژه زمانی که مارژین جینجیوالی زیر cej دندان قرار گرفته است اهمیت بیشتری پیدا می کند (3). در صورتی که باند کامپوزیت به عاج در دیواره جینجیوالی ضعیف باشد ، شرینکیج ناشی از پلیمریزاسیون باعث ایجاد گپ بین دیواره حفره و کامپوزیت می شود که در ادامه به علت نفوذ باکتری ها و میکروارگانیسم ها ، حساسیت ، پوسیدگی ثانویه و هم چنین در موارد شدید التهاب پالپ را به دنبال خواهد داشت (4). بنابراین ضرورت به کار بردن مواد و تکنیک هایی که بتواند مایکرولیکیج را در ترمیم های کامپوزیت خصوصا در لبه های جینجیوالی کاهش دهد بیش از پیش مورد اهمیت قرار گرفته است. یکی از تکینیک هایی که به منظور افزایش تطابق مارژین ترمیم با دیواره حفره تراش و کاهش مایکرولیکیج پیشنهاد شده است تکنیک snowplow می باشد(5). در این تکنیک بر روی دیواره جینجیوالی حفره ، مقداری کمی کامپوزیت flowable بدون کیورینگ در زیر کامپوزیت packable به کار می رود (6) که نقش این کامپوزیت flowable در واقع جذب استرس های وارده حین پلیمریزاسیون و هم چنین نیروهای اکلوزالی به واسطه داشتن ضریب الاستیسیته کمتر می باشد(7) . با جذب بیشتر نیروهای شرینکیج حاصل از پیمریزاسیون تطابق مارژین بهتری بین ترمیم و حفره شکل می گیرد و میزان مایکرولیکیج ، حساسیت و پوسیدگی های ثانویه کاهش می یابد(8). تا کنون مطالعات کمی بر روی تاثیر استفاده از این تکنیک در کاهش مایکرولیکیج پس از ترمیم انجام گرفته است که عمده آن ها مطالعات حیوانی و in vitro بوده است. در این تحقیق قصد داریم تا با انجام یک مطالعه گذشته نگر بر روی ترمیم های کلاس ii کامپوزیت انجام شده با تکنیک snowplow که بر روی بیماران مراجعه کننده به کلینیک خصوصی انجام گرفته است میزان موفقیت این ترمیمها را در این تکنیک ترمیم کامپوزیت مورد ارزیابی قرار دهیم.

فرایند سفیدکردن برای رفع تغییر رنگ های دندانی می تواند فرایند باندینگ را تحت تاثیر قرار دهد. در این مطالعه سطوح عاجی اکلوزال 72 دندان مولر سوم سالم انسانی به دو گروه تصادفی و هر گروه به 12 زیرگروه تقسیم شدند. نمونه های زیرگروه a بلیچ نشدند و سایر گروه ها تحت درمان بلیچ و محلول های آزمایشی قرارگرفتند. ارزیابی استحکام باند کامپوزیت به عاج بلافاصله و بعد از 6ماه نشان داد که پروسه بلیچ می تواند دوام باند رزین-عاج را کاهش دهد.