سازه های ساحلی با دیدگاه حفاظتی وبا هدف جلوگیری از فرسایش خطوط ساحلی و همچنین خطر سیل به مناطق مجاور و همچنین حفاظت از مدخل بنادر در برابر ضربات شدید امواج مورد استفاده قرار میگیرد.عملکرد اصلی موج شکن های توده سنگی استهلاک انرژی امواج می باشدو به همین دلیل امکان نفوذ جریان آب به داخل بدنه موج شکن وجودداردکه این خاصیت باعث می شود تا ساختار این نوع از سازه های در یایی نفوذپذیر باشد.در این بررسی در ابتدا با استفاده از مدل تبدیل حجمی ره یافتی تئوریک که مربوط به توصیف فیزیکی تاثیر نفوذپذیری هسته بر پایداری لایه آرمور می باشدارائه شده است.بر اساس این مدل تاثیر نفوذپذیری هسته به صورت کاهش خارجی ارتفاع بالارفت امواج تعریف شده است.به این منظور در ابتدا لازم است تا ساز و کار اندرکنش (موج-سازه)تحلیل شود.با استفاده از روش هیوگز میتوان به تحلیل بالارفت امواج بر روی شیب (مرحله خارجی)پرداخت و جریان آب در میان ساختار هسته را میتوان توسط معادلات حاکم بر تراوش جریان آب در محیطهای متخلخل تشریح کرد.سپس با استفاده از مدل تبدیل حجمی میتوان مرحله خارجی جریان را به مرحله داخلی همبسته کردو پارامتری تحت عنوان ضریب کاهش بالارفت را به دست آورد که میتوان از آن به عنوان معیاری جهت در نظر گرفتن تاثیر نفوذپذیری ساختار هسته بر پایداری لایه آرمور استفاده کرد.بااستفاده از مدل تبدیل حجمی میزان کاهش بالارفت در ازای حالات متفاوت نمونه های آزمایشگاهی وندرمیر به دست آمده است و سپس پایداری لایه آرمور در ازای تغییر پارامتر هایی همچون ارتفاع امواج ارزیابی شده است که بر اساس نتایج به دست آمده میتوان مشاهده کرد که هر قدر امواج از میزان ارتفاع موج طراحی بیشتری برخوردار باشندبر میزان پایداری لایه آرمور افزوده می شود.سپس به منظور بررسی هر چه دقیق تر تغییرات وضعیت میدان تراوش ایجاد شده در میان ساختار هسته موج شکن با استفاده از نرم افزار seep/w بر روی مدل موج شکن بندر انزلی تحلیل عددی انجام شده است که بر اساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گیری کرد که هر قدر بر میزان ارتفاع موج طراحی درازای هر حالت ساختاری از هسته افزوده شودو همچنین ساختار هسته از میزان نفوذپذیری بیشتری برخوردار باشدبر میزان پایداری لایه آرمور سنگی افزوده می شود که این مطلب در تطابق با نتایج مرتبط با مدل تبدیل حجمی قرار دارد.

مناطق ساحلی مهمترین و ارزشمندترین ساختارها در هر کشور هستند. خاکریزهای ساحلی مهمترین ساختارهای ساحلی هستند که نشست در آنها از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد زیرا بسیاری از مناطق ساحلی تحت خاکهای فشرده و ضعیف قرار دارند، بنابر این تخمین نشست در طراحی ایمن و نظارت، نکته اساسی قابل توجهی می باشد. با وجود اینکه نمونه های پیشرفته بسیاری در ادبیات فنی طراحی خاکریزهای ساحلی وجود دارد اطلاعات بسیار کم و یا هیچ اطلاعاتی در زمینه پیش بینی و تخمین نشست در مناطق ساحلی با خاک نرم وجود ندارد. در ایران مطالعات مهندسی دریا به علت وجود دو منطقه مهم ساحلی در شمال و جنوب کشور غیر قابل اجتناب است. فرودگاه بین المللی کنزای در ژاپن، نمونه مناسبی برای مطالعه نشست بود زیرا یکی از مهمترین بناهای هزاره به شمار می آید و همچنین در ساخت فاز اول آن با مشکلات زمین شناختی مواجه گردیدیم لذا نشست های واقعی بدست آمده از این فرودگاه را با دو روش حل عددی معادلات gibson و همکاران و همچنین با نرم plaxis مقایسه گردیم که در هر دو حالت به 6 متر نشست رسیدیم که از 5.6 متر نشست بدست آمده بیشتر بود لذت صحت روش ها تایید گردید. کلید واژه: نشست، تحکیم، خاک نرم، خاکریزهای ساحلی، فرودگاه کنزای

بخش وسیعی از خساراتی که به تاسیسات و سازه های ساحلی وارد می شود ناشی از فرایند فرسایش و رسوبگذاری سواحل می باشد. به همین دلیل بررسی روند تغییرات مورفولوژیکی تراز بستر سواحل ماسه ای از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه، ضریبی تعریف شد که بتواند نسبتی دقیق تر از سرعت حرکت ذرات رسوب به ذرات آب را ارائه بدهد. به کار گیری این ضرایب در مدل ریاضی، می تواند در محاسبه روند اثراتی که رسوبات جابجا شده بر تغییرات تدریجی پروفیل سواحل می گذارند موثر باشد و امکان پیش بینی تغییرات تراز بستر سواحل در مقطع عرضی، به نحوی که با واقعیت تحولات پروفیل طبیعی سواحل سازگاری بیشتری داشته باشد فراهم شود. با استفاده از معادلات حرکتی ون راین و همچنین با در نظر گرفتن تنش برشی ناشی از نیروی موج، سعی برآن شد که تخمین سرعت حرکت ذرات رسوب در لایه مرزی تحت اثر اندرکنش موج - جریان، مستقل از حل معادلات پیچیده حرکت ذرات رسوب در لایه مرزی بدست آید. هدف اصلی از محاسبه این ضرایب انتقال جدید ، بکار بردن آنها در برنامه مدل سازی ریاضی به منظور دستیابی به نتایج بهتر در شبیه سازی تغییرات مقطع عرضی سواحل می باشد. این در حالی است که به منظور اثبات درستی و اعتبار ضرایب انتقال بدست آمده، مقادیر آن با نتایج آزمایشگاهی معتبر، مقایسه شد و تطابق بسیار خوبی به ویژه درعمق های کم آب پای دیوار ساحلی مشاهده گردید. در این تحقیق، از مدلی برای محاسبه جابجایی رسوبات در مقطع عرضی ساحل استفاده شده است که بر اساس انتگرال گیری از حاصل ضرب سرعت افقی ذرات بستر در تابع توزیع احتمال آنها می باشد که با محاسبه میزان جابجایی رسوبات، تغییرات تراز بستر بر اساس تعادل جرمی در سری های مکانی مقطع عرضی، به دست می آید. اما هدف اصلی، در واقع اعمال تغییرات در روند اجرای مدل ریاضی می باشد تا بتوان میزان تاثیرات ضرایب انتقال رسوب جدید را بر نمودار تغییرات تراز بستر سواحل بررسی کرد و نتایج آن را با مقادیری که تاکنون برای این ضرایب به کار می رفت، مقایسه کرد. همچنین، با استناد بر نتایج به دست آمده از شبیه سازی در آزمایشگاه، می توان در مورد صحت و اعتبار نتایج به دست آمده از مدل ریاضی قضاوت کرد. نمودارهای حاصل از مدل ریاضی، روند تغییرات مقطع عرضی ساحل را در کوتاه مدت تحت اثر اندرکنش موج – جریان ارائه می دهند. به طور کلی، می توان گفت که نتایج حاصل از نمودارهایی که بر اساس ضرایب انتقال جدید می باشند، تناسب بیشتری را با نمودارهای حاصل از مدل سازی آزمایشگاهی دارند. همچنین، این امر نشان دهنده درستی روند محاسبات مربوط به تخمین ضرایب انتقال رسوب جدید می باشد. این در حالیست که این ضرایب، در عمق های کم پای دیوار ساحلی، سازگاری بهتری را ارائه می دهد و تطابق بیشتری با نتایج آزمایشگاهی دارد.