شهر بشرویه در محدوده ما بین گسل های درونه (در شمال)، فردوس در (خاور) و پهنه تراستی اسفندیار و شتری (در باختر) قرار دارد. بر این اساس، این منطقه، دارای پتانسیل لرزه ای بالا می باشد. با تحلیل داده های لرزه ای، فرمول لرزه خیزی به صورت logn =1/99 – 0/645ms محاسبه شد که دوره بازگشت زمینلرزه های با بزرگی 3، 4، 5، 6، 7 به ترتیب 88/0، 89/3، 17/17،85/75، 96/334 سال نشان می دهد. بیشترین شتاب ثقل افقی محتمل بر شهر بشرویه، 41/0 برابر ثقل زمین و ناشی از فعالیت گسل اسفندیار می باشد. بیشترین شدت شکستگی در این منطقه در محدوده بین گسل های اسفندیار و شتری، محل تلاقی روندهای گسلی کلمرد ـ دورونه، کلمرد ـ چشم رستم، فردوس ـ دشت بیاض می باشد. نتایج مطالعات لرزه زمین ساختی منطقه بیانگر دو سرچشمه لرزه ای با روندهای شمال خاور – جنوب باختر (در جنوب بشرویه و مربوط به پهنه گسلی قنبرآباد) و شمال باختر – جنوب خاور ( در باختر بشرویه و مربوط به گسل های راندگی اسفندیار و شتری) می باشد. تحلیل ریخت زمین ساختی گسل اسفندیار، سیر نزولی فعالیت تکتونیکی از بخش جنوبی به شمالی گسل را نشان می دهد که بیانگر تأثیر فعالیت گسل نایبند در بخش جنوبی این گسل است.