گل داوودی (chrysanthemum morifolium ramat.) که به خانواده چتریان تعلق دارد دومین محصول باغبانی مهم از نظر اقتصادی در سطح دنیا می باشد اما اکثر ژنوتیپ های این گیاه به شته حساس می باشند. در این تحقیق ژنوتیپهای 1581 و 4043 گل داوودی با استفاده از اگروباکتریوم نژاد agl-0 دارای ناقل دوگانه pbin حامل ساختارهای ژنی افزایش بیان اکوستاتین شقایق دریایی (sae) و گاما کادینن سنتاز (gcs) با راه انداز رابیسکو تراریخت گردیدند. گیاهان باززایی شده بر روی محیط کشت انتخابی با استفاده از تکنیکهای pcr، qrt-pcr , lc-ms , gc-ms و وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفتند و به محیط کشت ms حاوی آنتی بیوتیکهای لازم منتقل شده و ریشه دار گردیدند. فراوانی تراریخت سازی برای sae برای ژنوتیپهای 1581 و 4043 بترتیب 75/8% و 5% بود. فراوانی تراریخت سازی برای gcs برای ژنوتیپهای 1581 و 4043 بترتیب 25/6% و 5% بود. در ارتباط با ژن gcs در گیاهان تراریخت فنوتیپهای غیر طبیعی مثل نازک بودن برگ ها و کوتاه قدی مشاهده شد. در آزمون qrt-pcr ژنهای منتقل شده بیان بالایی نشان دادند اما بر اساس آنالیز lc-ms و gc-ms گاماکادینن تشخیص داده نشد و تفاوتی بین گیاه طبیعی و تراریخت مشاهده نشد. بنظر می رسد فراورده این ژن برای گیاه سمی بوده و در مرحله پیش از ترجمه, ژن مورد نظر سرکوب شده است. ارزیابی زیستی بر روی گیاه تراریخت کامل و دیسک های کوچک برگ جهت تأیید گیاهان تراریخت و اثرات زیان آور اکوستاتین بر روی رشد جمعیت شته انجام شد. لاینهای تراریخت با بیشترین میزان بیان اکوستاتین بیشترین مرگ و میر و کاهش رشد جمعیت را بترتیب در شته پنبه و شته هلو نشان دادند. در ارزیابی زیستی گیاه کامل پس از 7 روز جمعیت شته m. persicae نسبت به کنترل 69-25% کمتر بود. پنج روز پس از تلقیح, مرگ و میر شته پنبه در لاینهای کنترل 11% و در لاینهای تراریخت 32-16% بود.