در این پژوهش وضعیت زیستگاه پایکای افغانی طی فصول پاییز 1389 و بهار 1390 در منطقه حفاظت شده لشگردر، به منظور بررسی رابطه بین گونه و متغیرهای زیستگاهی انجام گرفت. متغیرهای محیطی مورد بررسی عبارت بودند از تو پو گرافی (شیب ، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا)، درصد پوشش گیاهی، درصد خاک لخت و درصد پوشش سنگی(سنگریزه، قطعه سنگ، صخره). نمونه برداری به روش ترانسکت خطی تصادفی با برداشت 68 پلات (39 پلات حضور و 29 پلات عدم حضور) انجام شد، و تجزیه و تحلیل داده ها بر مبنای رگرسیون منطقی دوتایی صورت گرفت. نتایج آنالیزها نشان داد که متغیرهای شیب، میزان پوشش صخره ای و سنگریزه ای و خاک بدون پوشش، موثرترین متغیرها بر حضور گونه در منطقه مورد مطالعه هستند. همچنین نتایج حاکی از آن بود که پایکای افغانی در این منطقه، دره ها و شیب هایی که دارای صخره های به هم پیوسته باشند را به عنوان زیستگاه مطلوب خود بر می گزیند. در واقع عامل صخره فاکتوری کلیدی برای حضور پایکا در منطقه است که علاوه بر نقش آن به عنوان پناه در برابر شکارچیان، ممکن است به برقراری تعادل دمایی بدن پایکا کمک کند. اگرچه نتایج این مطالعه در مقیاس خرد زیستگاه برخی عوامل زیستگاهی موثر را در انتخاب زیستگاه این گونه تعیین نموده است با این وجود مطالعات تکمیلی در مقیاس های بزرگتر(چشم انداز) می تواند در تکمیل خ? اطلاعاتی موجود مفید واقع شود

ارزش کارکرد غیربازاری جذب دی اکسیدکربن که مقدار آن معادل 76938218000 ریال بود، در مقایسه با ارزش کارکرد بازاری فرآورد های غیرچوبی 23171660500 ریال بیشتر است.

در سال های اخیر نگرانی در مورد آثار دراز مدت فلزات سنگین به عنوان آلاینده های محیط زیستی افزایش یافته است. تاکنون مقادیر قابل توجهی از فلزات سنگین در اثر فعالیت های انسانی وارد محیط زیست شده است. فلزات سنگین در محیط زیست می توانند تاثیرات جدی را در پایداری اکوسیستم ها به وجود آورند. اهداف ما در مطالعه ی حاضر، اندازه گیری غلظت فلزات سنگین از جمله؛ روی، مس، سرب و کادمیوم در بافت عضله و پر اگرت بزرگ در ذخیره گاه زیست کره ی حرا و مقایسه ی آن با استانداردهای ارائه شده و همچنین مقایسه غلظت فلزات سنگین بین جنس نر و ماده و پرنده ی بالغ و نابالغ می باشد که به همین منظور تعداد 20 قطعه اگرت بزرگ به روش کاملاً تصادفی از منطقه حفاظت شده ی حرا طی ماههای آبان و آذر 1391 جمع آوری شدند. نتایج نشان داد که میانگین غلظت فلزات سنگین در بافت پر در جنس نر به طور معنی داری از جنس ماده بالاتر است(05/0p<). اما در بافت عضله به جز فلز سرب هیچ اختلاف معنی-دار آماری در غلظت فلزات سنگین بین دو جنس مشاهده نشد. همچنین هیچ گونه اختلاف معنی دار آماری در غلظت فلزات سنگین در هر دو اندام اگرت بزرگ بین پرنده ی بالغ و نابالغ وجود نداشت. نتایج حاصل از آزمون همبستگی نیز نشان داد که فقط در رابطه با میانگین غلظت فلز سرب در بین بافت عضله و پر همبستگی معنی دار آماری وجود دارد. همچنین بین وزن پرنده و میانگین غلظت فلزات سنگین به جز در مورد فلز مس در بافت پر، همبستگی معنی دار آماری وجود نداشت. مقایسه ی میانگین غلظت فلزات سنگین با مقادیر ارائه شده نشان داد که میانگین غلظت روی، بسیار بالاتر از مقادیر بیان شده و میانگین غلظت مس، سرب و کادمیوم در اگرت بزرگ در حدود استانداردهای ارائه شده می باشد و نزدیک به سطوحی، که بتوانند اثرات سمی را در پرنده مورد نظر نشان دهند، نبوده است.