هدف پژوهش حاضر نظرسنجی و نیازسنجی دوره های کوتاه مدت آموزش ضمن خدمت از دیدگاه دبیران تربیت بدنی شهرکرد بود.این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی که به روش پیمایشی انجام شده است.جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران زن و مرد تربیت بدنی شهرکرد (110=n)، بودند که نمونه آماری به روش سرشماری و برابر با جامعه آماری انتخاب گردید(110=n=n). ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل پرسشنامه ی محققساخته ی ویژگی های فردی،هم چنین دو پرسشنامه ی محقق ساخته ی نظرسنجی و نیازسنجی دوره های آموزش ضمن خدمت بودکه پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب (953/0) و (94/0) محاسبه شد. روایی آنها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی انجام شد که مقدارkmo آنها به ترتیب 69/0 و 745/0 بدست آمد.به منظور توصیف ویژگیهای فردی آزمودنی ها و همچنین متغیرهای تحقیق، داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون فریدمن، یومن ویتنی و کروسکال والیسمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که دبیران مرد و زن تربیت بدنی، دبیران دارای مدرک لیسانس تربیت بدنی، دبیران تربیت بدنی با سابقه یک تا پنچ سال به دوره (مربیگری رشته های مختلف ورزشی) و دبیران فوق دیپلم تربیت بدنی به دوره (داوری رشته های مختلف ورزشی) و دبیران تربیت بدنی با سابقه پنچ سال به بالا به دوره (حرکات اصلاحی)با بالاترین میانگین اعلام نیاز کردند. بین نیازهای دبیران تربیت بدنی به دوره های تخصصی و جنسیت رابطه معنی-داری وجود ندارد

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین در آب روی برخی اختلالات حرکتی بیماران مرد ام اس مبتلا به آتاکسی است. لذا از میان بیماران مرد مراجعه کننده به انجمن ام اس که دارای درجه ای ازنشانه آتاکسی بودند، 27نفر به عنوان نمونه آماری با درجه بیماری(edss) 5/2تا 5 انتخاب و به دو گروه تجربی (17 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند .گروه تجربی برنامه تمرینی را به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته با شدت 55 تا75 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه انجام دادند. دمای استخر بین 29 تا 31درجه سانتیگراد نگهداری شد. کنترل پاسچر بیماران با دستگاه فورس پلت فورم، توانایی حرکتی بیماران با آزمون زمان سرعت راه رفتن و تعادل پویای بیماران با آزمون زمان برخاستن و رفتن، قبل و بعد از 24 جلسه تمرین اندازه گیری شد. تمرینات شامل تمرینات کششی، آمادگی و تعادلی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مناسب از جمله t وابسته و مستقل، در سطح معنی داری5./. ?p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد بین کنترل پاسچر، توانایی حرکتی و تعادل پویا بیماران از پیش آزمون تا پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد، در حالی که بین پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتایج به دست آمده از این تحقیق موید نقش تمرینات آبی در بهبود کنترل پاسچر، توانایی حرکتی و تعادل پویا بیماران مرد ام اس مبتلا به آتاکسی است که به علت عدم بهبود گروه کنترل در این نتایج، می توان بهبود گروه تجربی را به اثر این تمرینات نسبت داد .