هدف:کمردرد یکی از شایعترین و پر هزینه ترین اختلالات عضلانی اسکلتی است. یکی از عوامل بوجود آورنده کمردرد اختلال ثبات ستون فقرات می باشد. عضلات شکم نقش مهمی در ثبات ستون فقرات دارند. هدف از این مطالعه مقایسه تغییر ضخامت عضلات شکم در حین مانورهای شکمی در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی با زنان سالم و ارتباط آن با شدت درد و ناتوانی توسط سونوگرافی می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی ارتباطی بود که بر روی 37 بیمار زن مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی و 33 زن سالم در دامنه سنی20 تا 45 سالصورت گرفت. ضخامت عضلات شکم در حالت بدون انقباض و حین انجام مانور گود کردن و سفت کردن شکمی توسط سونوگرافی اندازه گیری شدند. شدت درد و ناتوانی نیز به ترتیب توسط مقیاس vas و پرسشنامه کبک و اوسوستری ارزیابی شدند. آزمون t-test مستقل دو نمونه ای برای مقایسه ضخامت عضلات شکم در حین مانور های گود کردن و سفت کردن بین دو گروه و آزمون ضریب هبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط تغییر ضخامت عضلات شکم با شدت درد و ناتوانی در زنان کمردردی استفاده گردید. نتایج:یافته ها نشان داد تغییر ضخامت هیچ یک از عضلات شکم در حین مانور گود کردن و سفت کردن شکمی بین دو گروه معنادار نشد به جز عضله عرضی شکم در حین مانور گود کردن (p<0/03 ).همچنین تغییر ضخامت هیچ یک از عضلات شکم در مانور های سفت کردن و گود کردن با شدت درد و ناتوانی ارتباط نداشت(p>0/05 ). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد تنها تغییر ضخامت عضله عرضی شکم در حین مانور گود کردن شکمی بین زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی و زنان سالم معنادار است. همچنین ارتباط معناداری بین تغییر ضخامت عضلات شکم در جین مانور ها ی گود کردن وسفت کردن شکمی با شدت درد و ناتوانی وجود ندارد. کلمات کلیدی: کمردرد مزمن، عضلات شکم، درد، ناتوانی، سونوگرافی