نام پژوهشگر: حلیمه پیری

تاثیر بافت خاک بر دقت اندازه گیری رطوبت با دستگاه های tdr و تتاپروب(در منطقه سیستان)
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زابل - دانشکده کشاورزی 1391
  نوشین سارانی   پیمان فراسیاب

استفاده از دستگاه tdr و تتاپروب، روش هایی نسبتا جدید و کاربردی برای اندازه گیری رطوبت خاک بوده و این روش ها مبتنی بر خصوصیت غیر عادی آب یعنی ثابت دی الکتریک آن می باشند. دستگاه tdr، بر اساس سرعت حرکت امواج الکترومغناطیسی در خاک مقدار رطوبت حجمی را تخمین می زند. اساس کار دستگاه تتاپروب نیز همانند tdr بر پایه تغییرات دی الکتریک استوار است و این تغییرات قابل تبدیل به ولتاژ و رطوبت حجمی می باشند. با توجه به تحقیقاتی که در اکثر نقاط جهان صورت گرفته است، علی رغم مزایای بسیار این دستگاه ها، از جمله اندازه گیری سریع، دقت نسبتاً زیاد، بی خطر بودن کاربرد این روش ها، اندازه گیری مستقیم رطوبت حجمی، مشخص شده است که از میان خصوصیات خاک، نوع بافت، میزان رس موجود در خاک و شوری سه عامل اصلی و تاثیرگذار روی کالیبراسیون دستگاهtdr و تتاپروب می باشند. بنابراین با توجه به اینکه بافت خاک های سیستان اکثراً متوسط تا سنگین می باشد، بررسی تأثیر بافت خاک و میزان رس موجود در آن روی کالیبراسیون tdr و تتاپروب ضروریست. برای دستیابی به اهداف تحقیق در شرایط آزمایشگاهی از 6 بافت شنی، لوم شنی، لوم، لوم رس شنی، لوم رسی و رسی استفاده گردید. این 6 بافت در سه تکرار در درون استوانه هایی از جنس پلی اتیلن به ارتفاع 50 و قطر 30 میلی متر ریخته شدند. سپس بطور هم زمان، میزان رطوبت، به روش وزنی، با استفاده از دستگاه tdr و تتاپروب اندازه گیری شدند.

تعیین میزان جذب آب و نیتروژن با مدیریت آبیاری با آب شور در گیاه سورگوم
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زابل - دانشکده کشاورزی 1393
  ام البنین توراج زاده کوهکن   فاطمه کاراندیش

گسترش استفاده از منابع آب شوردر مناطق گرم و خشک، لزوم تعیین روش مناسب کاربرد این منابع در بخش کشاورزی به منظور دست یابی به امنیت غذایی و کشاورزی پایدار را مشهود می سازد. لذا در این مطالعه، در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی در سطح مزرعه، تأثیر چهار شیوه آبیاری با آب شور شامل فاروی ثابت با آب شیرین (ff) و شور (ss)، فاروی یک در میان ثابت با آب شور و شیرین (ffs) و فاروی یک درمیان متغیر با آب شور و شیرین (afs) بر میزان شاخصه های رشد، عملکرد، جذب آب و عناصر غذایی مهم شامل نیتروژن، پتاسیم و فسفر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اعمال تیمار asf باعث بهبود شاخصه های رشد همچون شاخص سطح برگ، سرعت رشد گیاه، سرعت نسبی رشد، سرعت جذب خالص، دوام سطح برگ و نسبت وزن برگ شد. در حالیکه اعمال تیمارهای ffs و ss باعث کاهش معنی داری در میزان این شاخص ها در مقایسه با تیمار شاهد شد. مجموع آب جذب شده در کل فصل کشت در تیمار شاهد برابر با 901/2 میلی متر بوده و مقدار آن در تیمارهای afs، ffs، ss در حد معنی داری و به میزان 6/3، 9/9 و 12/3 درصد کمتر از تیمارشاهد بود. علی رغم کاهش معنی دار در میزان بیوماس کل در تیمارهای ffs (kg/ha 6/34) و ss (kg/ha 5/17) در مقایسه با تیمارشاهد (kg/ha 7/89)، حفظ بیوماس کل در حد مطلوب در تیمار afs (kg/ha 7/7) باعث 13/2 و 33/8 درصد افزایش کارایی مصرف آب در این تیمار در مقایسه با تیمارهای ffs و ss شد. همچنین جذب مطلوب رطوبت و عدم کاهش معنی دار در میزان شاخص سطح برگ در تیمار afs باعث افزایش جذب عناصر غذایی و کارایی مصرف کود در مقایسه با تیمارهای ffs و ss شد مجموع کل نیتروژن و فسفر جذب شده در تیمار afs به ترتیب، 150/3، 129/6 و 21/4 کیلوگرم در هکتار بوده و با مقادیر متناظر آن در تیمار شاهد ( نیتروژن kg/ha160/9، پتاسیم kg/ha 134/8و فسفر kg/ha 21/4) اختلاف معنی دار نداشت. لذا استعمال شیوه فاروی یک در میان متغیر در منطقه ی مطالعاتی ضمن کاهش 134/8 درصد در آب موردنیاز مصرفی در کل فصل رشد و تأمین 50 درصد از آن از منابع آب شور و کاهش شدت کود مورد نیاز، می تواند زمینه حفظ منافع اقتصادی در کشاورزی آبی در منطقه را فراهم آورد.