رمان مادام بواری اثر گوستاو فلوبر،نمایانگر تاکید برتوصیف است. روایت به روش فلوبر، روایتی موشکافانه، دقیق و مستند می باشد. این روایت، داستان را با جزئیات مفصل به رشته تحریر در می آورد، بی آنکه هیچ گونه اظهار نظر و احساس علاقه یا بیزاری نسبت به شخصیت ها و انتخاب هایشان از طرف نویسنده در داستان راه یابد. توصیف اشیاء از ویژگی های رمان های واقع گرا در قرن نوزدهم به شمار می رود: در این چارچوب توصیف به اشیاء بعد عینی می بخشد. به این ترتیب فلوبر با ویژگی های توصیفاتش درباره ی اشیاء نوع دیگری از رمان را به وجود می آورد. به این معنا که واقعیت را می بایست در اشیاء جستجو کرد. رمان مادام بواری، یکی از آثار برجسته ی ادبیات است، این اثر، به علت توجه خاص نویسنده اش به سبک، نوع رمان در قرن نوزدهم را متحول کرد. نوگرایی فلوبر جان بخشی به شیء ودر عین حال گرفتن نوعی مادیت از آن می باشد. راوی همان توجه خاصی را که نثار شخصیت ها می کند، درباره ی اشیاء به کار کی برد. برخلاف آنچه در سنت بالزاک وجود داشت، اشیاء صرفا عناصر تشکیل دهنده ی یک محیط نیستند، آن ها همچنین نشانه های قابل توجه برای معرفی شخصیت نیز نیستند، اشیاء دیگر به عنوان آرایه ی صحنه به کار نمی روند، آن ها خاموش نیستند، گویا می شوند. نو آوری فلوبر در اهمیت دادن به اشیاء در مقابل شخصیت داستانی ست، بدین سان شخصیت داستان تعالی خود را از دست می دهد و اشیاء مرکز توجه قرار می گیرند

نام خانوادگی : مرادی نام : بنیامین شماره دانشجویی : 8826306 عنوان پایان‏نامه : ستایش شردر مراقبت شدید اثر ژان ژنه استاد راهنما : دکتر مسعود نذری دوست استاد مشاور: دکتر سید علاء الدین گوشه گیر درجه تحصیلی : کارشناسی ارشد رشته : زبان و ادبیات فرانسه گرایش : ادبیات دانشگاه : شهید چمران اهواز دانشکده : ادبیات و علوم انسانی گروه : زبان و ادبیات فرانسه تاریخ فارغ‏التحصیلی :20 آبان 1391 تعداد صفحه:94 کلید واژه‏ها : شر، ادبیات، زیبایی شناسی، اخلاق، ژان ژنه، رستگاری چکیده: مسئله شر از ابتدای تاریخ برای بشر مطرح و یکی از معضلات زندگی او بوده است و همیشه ذهن او را به خود معطوف داشته است. تمامی ادیان و علوم انسانی سعی بر شناخت هر چه بیشتر این پدیده و کاستن آثار سوء آن داشته اند. در ادبیات نیز نویسندگان زیادی به این مسئله پرداخته اند کسانی مثل مارکی دو ساد و بودلر ولی به قول سارتر هیچکدام جسارت ژان ژنه را نداشته اند. ژان ژنه در آثار ادبی خویش و بویژه در مراقبت شدید نه تنها مسئله شر را مطرح می کند بلکه به صراحت به ستایش آن نیز می پردازد. او در این اثر سه شخصیت اصلی نمایشنامه را نماد سه شر اصلی یعنی دزدی، خیانت و مخنث بودن قرار می دهد. به گفته خود ژنه این سه شر فضایل باور شخصی وی می باشند. ژان ژنه از ابتدا یعنی از کودکی به اتهام دزدی از جامعه طرد می شود. ژنه سعی نمی کند خودش را تبرئه کند بلکه آن را قبول می کند و به گفته خودش تصمیم می گیرد آنچه باشد که جامعه از او می خواهد. به خاطر دزدی کتاب از کتاب فروشی ها و دیگر دزدی های بی اهمیت پشت سر هم به زندان می افتد. او اولین آثارش را مانند همین نمایش نامه در زندان خلق می کند. زندان به عنوان محیط شر، یکی از موضوعات اصلی آثار ژنه می باشد. این مکان الهام بخش بیشتر آثار او است. ژان ژنه به دنبال اینست که به مانند بودلر از طریق ادبیات خاک بی ارزش را به زر تبدیل کند. او اگر چه شر را ستایش میکند ولی نگاه او به این مسئله کاملا زیبایی شناسانه می باشد. آثار ژنه اگر چه به بی اخلاق بودن محکوم هستند ولی ژنه زیبایی شناسی را جایگزین اخلاق می کند و از این طریق به آثارش چنان وجهه ای می دهد که مخاطب را در دام شکوه زیبایی شناسی اسیر می کند و به این ترتیب رستگاری خود و آثارش را تضمین می کند و نشانه این رستگاری پذیرش او در بین بزرگان ادبیات فرانسه و جهان می باشد.

هدف این تحقیق بررسی تطبیقی قهرمان زن داستان نوول الوییز، ژولی دتانژ، و قهرمان زن رمان زن سی ساله، ژولی دگلمن، است. در این تحقیق سه عنصر اصلی و تاثیر گذار بر زندگی این دو قهرمان بررسی شده اند: برداشت آن ها از عشق، قهرمان داستان در برابر ازدواج و به عنوان قربانی زمان؛ بدینوسیله نارضایتی قهرمانان دو داستان را از زندگی نشان می دهیم. در فصل اول این پایان نامه که از سه بخش تشکیل شده است، مفهوم عشق را در زندگی آن ها بررسی می کنیم. همچنین بر ویژگی های دو نوع عشقی تمرکز می کنیم که قهرمانان زن دو رمان آن را تجربه می کنند، برای اینکه بتوانیم موانع و نتایج عشق را نزد آن ها بررسی کنیم. فصل دوم به تحلیل رفتارهای این دو قهرمان در برابر مسئله ازدواج و مقایسه میان ازدواج عاشقانه و ازدواج تحمیلی اختصاص داده شده است. این بررسی به ما این امکان را می دهد که تهعدات آن ها را در قبال مسائل زناشویی مد نظر قرار دهیم و نتایج ازدواج را در زندگی هر یک از آن ها نشان دهیم. سرانجام در فصل سوم، شخصیتهای زن را در جامعه ای که زندگی می کنند بررسی می کنیم و تاثیرات جامعه و پیش داوری های اجتماعی در زندگی آنها، ویژگی های فمینیسم در رفتارهایشان و همچنین تجلیل دو رمان نویس را از جامعه ی کوچک نشان می دهیم. همچنین با به تصویر کشیدن پرهیزگاری و گناه، اخلاق یا بی اخلاقی را که بر این دو اثر حکم می کند بررسی خواهیم کرد.

اسطوره آنتیگون به خوبی بیانگر موضوعاتی همانند جدل و طغیان است. این اسطوره ریشه در نمایشنامه سوفوکل در عهد باستان دارد. آنتیگون سوفکل با ویژگیهای کاملا تراژیک خود در اعصار مختلف مورد توجه قرار میگیرد و در ادبیات عصر ما نیز از آن اقتباس میشود. ژان آنوی نیز از این تراژدی الهام میگیرد و نمایشنامه آنتیگون خود را مینویسد که در نوع خود آفرینشی جدید است. در پژوهش حاضر ویژگیهای این آفرینش جدید مورد مطالعه قرار گرفته است. آنوی تراژدی کهن را به صورت مدرن بیان میکند. او به تراژدی ویژگیهای انسانی بخشیده و در مقابل، ویژگیهای دینی تراژدی سوفوکل را حذف میکند. او از بُنمایه کودکی بهره میجوید و ناتوانی انسان در برقراری ارتباط با همنوعانش را به تصویر میکشد و نشان میدهد که این عدم ارتباط به تنهایی تلخی منتهی میشود. در پایان تراژدی سوفوکل، کرئون از اشتباهش مینالد و رهبر گروه آواز به ستایش خرد و نکوهش غرور انسانی میپردازد. این در حالی است که در تراژدی آنوی، کرئون پس از مرگ خویشان خود کارهای روزمره خویش را از سر می گیرد و منتظر مرگ میماند. در اینجا بدبینی آنوی آشکار میشود. در واقع، آنوی تراژدی پوچی را مطرح میکند که به زبانی نو نگاشته شده است و از نگارش غنی سوفوکل دیگر خبری نیست. آنوی با قرار دادن عناصر مدرن در بافتی باستانی، اثری جدید خلق میکند.