میوه های مرکبات غنی از فلاونوئیدها می باشند که کاربرد زیادی در درمان بسیاری از بیماری ها دارند. هدف از این تحقیق تعیین تاثیر نوع بافت و زمان برداشت میوه های لیموترش خوشه ای، اورکا و لیسبون بر روی برخی فلاونوئیدها (هسپریدین و نارنجین) می باشد. این مطالعه در قالب بلوک های کامل تصادفی و تیمارهایی شامل نوع بافت میوه (برون بر، میان بر و درون بر) و زمان برداشت (45، 75، 105 و 135 روز بعد از تشکیل میوه)، در 3 رقم لیموترش، در 3 تکرار انجام گرفت. متغییرهای اندازه گیری شده شامل وزن تر میوه، قطر میوه، ضخامت پوست میوه، درصد ماده خشک و مقدار هسپریدین و نارنجین موجود در عصاره بافت های مختلف میوه می باشد. استخراج مواد با استفاده از متانول و اندازه گیری فلاونوئیدها با دستگاه hplc صورت-گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که وزن میوه، قطر میوه، ضخامت پوست میوه، مقادیر ماده خشک میوه و همچنین مقدار نارنجین و هسپریدین به شدت تحت تاثیر زمان برداشت میوه بوده است. تغییرات قطر میوه متناسب با وزن آن بوده است. بیشترین میزان وزن میوه در ارقام لیموترش لیسبون و لیموترش اورکا به ترتیب (4/88 و 7/84 گرم) در مرحله چهارم برداشت (135 روز پس از گلدهی کامل) تولید گردید. بیشترین میزان قطر میوه در رقم لیسبون (8/54 میلی متر) در مرحله چهارم برداشت وکمترین قطر میوه (75/20 میلی متر) در مرحله اول برداشت در رقم اورکا به وجود آمد. ضخامت پوست میوه ابتدا افزایش سپس کاهش یافت. در بین ارقام، لیموترش خوشه ای بیشترین ضخامت پوست میوه (2/7 میلی متر) و لیموترش اورکا کمترین (66/4 میلی متر) ضخامت پوست را داشت. درصد ماده خشک میوه ها در اولین مرحله برداشت افزایش، سپس کاهش یافت. بیشترین درصد وزن خشک در لیموترش خوشه ای (8/22درصد) و کمترین آن در لیموترش لیسبون (4/11 درصد) تولید شد. نتایج نشان داد که نارنجین، فلاونوئید غالب در میوه های مورد مطالعه بود. بیشترین میزان هسپریدین (9/1606 میلی گرم در لیتر) در لیموترش لیسبون و نارنجین (9/12564 میلی گرم در لیتر) در لیموترش خوشه ای 45 روز بعد ازگلدهی کامل به دست آمد و بعد از آن تا زمان برداشت کاهش یافت. بیشترین میزان هسپریدین در بافت میان بر و نارنجین در درون بر میوه تولیدگردید. کلمات کلیدی: هسپریدین، نارنجین، زمان برداشت، نوع بافت، ارقام لیموترش