تحقیق حاضر با هدف بررسی مقایسه ای تشکیل و تداوم دو حزب "توده" و ایران نوین" صورت گرفته است. دو حزب مذکور که در عصر پهلوی شکل گرفتند، در دو سوی ساختار سیاسی ایران آن عصر قرار گرفتند. هرچند هر کدام به برهه متفاوتی از این عصر تعلق داشتند و حدود دو دهه فاصله زمانی داشتند لیکن همانطور که در نوشتار آتی خواهد آمد، هر دوضمن تفاوتهای ساختاری، در عین حال متاثر از متغیر هایی مشابه در سطح اقتصاد و سیاست بودند."حزب توده"، که ریشه در طبقه متوسط شهری نوین داشت، به دلیل سیاستهای اقتدارگرایانه رضا شاه و استبداد حاصل از ان، چارچوبه حزبی مرکزگریزرا به خودگرفت. از طرف دیگر "حزب ایران نوین"نیز، که حزبی دستوری وفرمایشی ومدافع آن وضع موجودبود ،تحت تاثیر توسعه فزاینده طبقه متوسط در رقابت با طبقه سنتی زمیندار ونیزقدرت طلبی فزاینده محمد رضاپهلوی قرار داشت.در پژوهش حاضر ضمن واکاوی تشابهات دو حزب مذکورتفاوتهای ساختاری آن دو نیز مدنظر خواهد بود.روش ، توصیفی-تحلیلی مقایسه ای و رهیافت محوری بکار گرفته شده ساختار گرایی خواهد بود.

چکیده پایان نامه(شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در راستای راهبرد خود در نظام بین الملل درصدد هویت سازی جدید برای ادامه حیات خود برآمد. تمایل اعضای این سازمان به ایجاد تغییرات ساختاری و کارکردی موجب گردید که سازمان مزبور در مدیریت بحران های بین المللی به ویژه در آسیای مرکزی و حتی تحقق اهداف اقتصادی تلاش بیشتری نماید. پس از پایان جنگ سرد گسترش (ناتو) به شرق در زمره اهداف ناتو قرار گرفت زیرا ، پس از حوادث 11 سپتامبر به کارگیری نیروهای نظامی (ناتو) در راستای مبارزه با تروریسم در منطقه آسیای مرکزی پذیرش اعضای جدید و استفاده از این نیروها در مناطق بحرانی به ویژه در آسیای مرکزی محول نمودن وظایف و اختیارات بیشتر و گسترده تر در زمینه مسایل امنیتی که خارج از حوزه سنتی این پیمان قرار دارند و طرح تشکیل ترتیبات امنیتی مشابه با ساختار ناتو با استفاده از کشورهای مسلمان منطقه در دستور کار ناتو قرار گرفت. این پژوهش با تاکید بر این فرضیه که ناتو ساز و کارهای جدیدی را برای حضور و نفوذ گسترده در آسیای مرکزی در پیش گرفته است به تبیین شواهد و دلایل موجود در این زمینه با توجه به حضور گسترده و روز افزون نیروهای ناتو در افغانستان و عراق به منظور فعالیت های اجتماعی و سیاسی و آموزشی در این کشور می پردازد . با وجود اختلاف نظر در کارکرد و عملکرد نیروهای ناتو تلاش در میان کشورهای عضو این پیمان برای رفع اختلافات و دستیابی به یک اجماع در مورد حیطه وظایف و اختیارات این نهاد ادامه دارد. این مباحث بر این استدلال استوار است که راهبرد ناتو باید در جهت ارتقاء توان این سازمان در مدیریت بحران های منطقه و همکاری با سازمان ملل متحد به منظور مشروعیت بخشیدن به اقدامات خود متحول گردد.

چکیده پایان نامه(شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): پایان نامه حاضر، الحاق ترکیه به اتحادیه اروپا و تأثیر آن بر جمهوری اسلامی ایران را به بحث در این پایان نامه با ارائه نظریه همگرایی و تئوری سیستم ها و خرد سیستم های منطقه ای به ویژه سیستم اثر گذار سطوحی برای تحلیل تأثیر این الحاق بر ایران استخراج شده است. بر اساس تئوری سیستم ها جهان یک کل واحد است و واحد ها در این کل از هم تأثیر می پذیرند و بر محیط هم تأثیر می گذارند . بنابراین بر اساس تئوری سیستم ها امکان ندارد که الحاق ترکیه به اتحادیه اروپا تأثیر بیرونی نداشته باشد و این تأثیرات خواه مثبت و خواه منفی به هر حال تأثیر قطعی است. طبق تئوری سیسستم های تابع کشور هایی که به لحاظ جغرافیایی نزدیکترند تأثیرات بیشتری از هم خواهند پذیرفت و بر اساس آن سئوال اصلی پایان نامه که الحاق ترکیه به اتحادیه اروپا چه تأثیری بر منافع جمهوری اسلامی ایران دارد ؟ از طریق داده های موجود استدلال شد که ترکیه به دلیل همسایه ایران ، بخشی از حوزه های علائق سیاست خارجی و امنیتی ملی ایران را تشکیل می دهد. پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا تأثیر عمیق بر کشور های منطقه خواهد گذاشت که مسلماً ایران هم به دلیل همسایگی با ترکیه از این امر مستثنی نخواهد بود الحاق ترکیه به اتحادیه اروپا تأثیرات مثبت و منفی در حوزه های اقتصادی، سیاسی- امنیتی و فرهنگی بر ایران خواهد گذاشت.با عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا ایران با اتحادیه اروپا همسایه خواهد شد و این موضوع باعث می شود که همکاری های اقتصادی وسیاسی ایران با اتحادیه اروپا وارد مرحله جدیدی گردد. درعصر جهانی شدن و در شرایطی که ترکیه فرایند عضویت در اتحادیه اروپا را طراحی می کند و در حال تجربه اصلاحات عمیق در ساختار سیاسی و اقتصادی وفرهنگی است. قوت یافتن عناصر اقتدار گرا در عرصه قدرت سیاسی، به دور از ملاحضات و محاسبات سیاسی دولت آنکارا برای ورود به اتحادیه اروپا است.به نظر می رسد که مهمترین تأثیر الحاق ترکیه به اتحادیه اروپا بر روابط این کشور با ایران، تغییر منطق سیاست در ترکیه و به تبع آن نزدیک شدن دو کشور به یکدیگر و افزایش همکاری و تا حدی همگرایی میان آنها خواهد بود .

دولت ها با استفاده از دیپلماسی دفاعی و از طریق نمایندگان رسمی و غیررسمی و نیز سایر بازیگران، مکاتبات، مذاکرات خصوصی، تبادل دیدگاه ها، اعمال نفوذ، ملاقات ها، تهدیدها و دیگر فعالیت های مربوطه منافع منافع ویژه یا گسترد? خود را بیان، هماهنگ یا تامین می کنند. محور اصلی این تحقیق، بررسی اصول اساسی دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران و تطبیق اقدامات در دولت های احمدی نژاد و خاتمی است. در سیاست های اعمالی دو دولت تفاوت های اساسی پیرامون اصول دفاعی به چشم می خورد. محور اصلی سیاست دفاعی دولت خاتمی براساس تشنج زدایی با کشورهای همسایه و تعامل سازنده با کشورهای غربی بوده، ولی سیاست دفاعی احمدی نژاد مبتنی بر مدیریت جهانی و دیپلماسی تهاجمی و برتری جویی بوده است. درنتیجه سیاست های دوره خاتمی، برقراری روابط نزدیک با کشورهای همجوار و توسعه روابط با اتحادیه اروپا و با تاکید برمولفه هایی همچون هنجارها، ارزش ها و فرهنگ میان ملت ها مشاهده می کنیم. اما در دولت احمدی نژاد شاهد پررنگ شدن اختلافات ادراکی درخصوص مسائلی چون روند صلح خاورمیانه، تروریسم و بنیادگرایی، موضوع هسته ای، بدبینی به کشورهای غربی و نیز طرح سیاست نگاه به شرق هستیم. این موارد به همراه طرح سیاست نگاه به شرق حاکی از نقش فزاینده هویت و ایدئولوژی در سیاست خارجی است که دیپلماسی دفاعی را تحت تاثیر قرارداد. دراین تحقیق به طور مبسوط به تفاوت های دیپلماسی دفاعی دردو دولت پرداخته ایم.

چکیده توسعه سیاسی همواره به عنوان یکی از مهم¬ترین مفاهیمی بوده است که در فرهنگ سیاسی به آن توجه می¬شود و می¬توان گفت که یکی از اولویت¬های هر نظام سیاسی، توسعه سیاسی آن بوده است. بر همین مبنا دستیابی به این هدف پیش شرط¬ها و ضرورت¬های خاصی را می¬طلبد که در این زمینه به عنوان شمشیری دولبه عمل می کند به این معنا که از یک سو نخبگان سیاسی با استفاده از عقلانیت سیاسی به عنوان ابزاری نیرومند، توسعه سیاسی را ایجاد می¬کنند و از سوی دیگر همین نخبگان نیز می¬توانند به عنوان مانعی برای توسعه سیاسی عمل کنند. پژوهش حاضر در تلاش است تا در وهله اول رابطه متغیرهای عقلانیت، نخبگان سیاسی و توسعه سیاسی را مورد مطالعه قرار دهد و سپس موانع شکل گیری عقلانیت در ایجاد توسعه سیاسی بپردازد که برای دستیابی به این هدف تأکید خود را بر روی رابطه نخبگان سیاسی و عقلانیت قرار داده است و توسعه سیاسی به عنوان نتیجه این رابطه در نظر گرفته می شود. واژگان کلیدی: عقلانیت، نخبگان سیاسی، توسعه سیاسی، پاتریمونیالیسم، فرهنگ سیاسی.

موضوع اصلی مورد بررسی در این پایان نامه آسیب شناسی عملکرد دولت موقت مهندس بازرگان می‏باشد که به بررسی افکار، عقاید و فعالیتهای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی ایشان و چگونگی شکل گیری نهضت آزادی و انتصاب و عملکرد وی در دولت موقت و عوامل ناکامی و شکست دولت موقت تا استعفای ایشان می‏پردازد. سوال اصلی این پژوهش: عقاید و اندیشه‏های سیاسی مهندس مهدی بازرگان بر عملکرد دولت موقت چه تأثیری داشت؟ فرضیه ی اصلی: این است که به نظر می‏رسد مهندس بازرگان و نهضت آزادی و گروه‏های ملی، مذهبی در همراهی خود در جهت تحقق اهداف دولت موقت ناکام مانده اند. اهمیت موضوع تحقیق این است که برای آشنایی کامل تر با تاریخ معاصر ایران آگاهی از سرگذشت و مبارزات، آرای و عقاید ایشان ضرورتی ناگزیر است. در این پژوهش تلاشها و فعالیتهای عملی بازرگان به موازات تحولات فکری و نظری او، در متن رویدادهای سیاسی و اجتماعی روزگار مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی عوامل و زمینه‏هایی می‏باشد که در عدم تحقق آرمانهای دولت موقت نقش داشته اند. روش این پژوهش توصیفی، تحلیلی می‏باشد و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه‏ای و استفاده از منابع موجود در اینترنت می‏باشد و در پایان پژوهش بیان می‏شود که استراتژی لیبرال دولت موقت بازرگان باشکست و ناکامی روبه رو شد و نتوانست به اهداف و آرمانهای دولت موقت جامه عمل بپوشاند. بنابراین نتیجه گرفته می‏شود در این پژوهش فرضیه به اثبات رسیده است.

یک ربع قرن پس از پایان جنگ سرد و فروپاشی نظام دو قطبی، بحران اوکراین درسال 2014 نشان از بازگشت به گذشته را آشکار کرد.بحران اوکراین والحاق شبه جزیره ی کریمه از مهم ترین تحولات سیاسی،امنیتی است که ریشه در گذشته دارد. روسیه با جداسازی کریمه و الحاق آن به خاک خود نشان داد که موضوع برای مسکو اهمیت راهبردی دارد و حاضر نیست در برابر گسترش حوزه ی نفوذ دولت های غربی سکوت کند. دولت های غربی با اخراج روسیه از گروه کشورهای پیشرفته ی صنعتی و اعمال برخی تحریم های اقتصادی نوعی سیاست برون گذاردن را آغاز کردند که نشان دهنده ی شکل گیری خطوط جدید در عرصه ی سیاست بین المللی است.جدایی کریمه از اوکراین والحاق آن به فدارسیون روسیه از مسائل وبحران های اخیر جهان می باشد به همین دلیل از اهمیت وجایگاه خاصی در عرصه ی بین الملل برخوردار است. بحران اوکراین متفاوت و عمیق بوده و می تواند پیامدهای گسترده و بلند دامنه ای در زمینه های امنیتی، سیاسی، حقوقی،.... داشته باشد. شناخت و بررسی بحران های بین المللی به منظور پیش بینی و پیشگیری از تشدید بحران های منطقه ای در جهت ایجاد امنیت و صلح و آرامش در جهان دارای اهمّیت ویژه ای است. با مطالعه ی کتب و مقاله ها و مراجعه به سایت ها و با استفاده از روش کتابخانه ای، تحلیلی، توصیفی به بررسی عوامل سیاسی، امنیتی در الحاق کریمه به فدراسیون روسیه پرداخته شد تا چراغ راهی برای علاقه مندان و پژوهشگران به سیاست و روابط بین الملل باشد.