gf677 به عنوان پایه مقاوم به کمبود آهن برای هلو در شرایط مزرعه استفاده می شود. بررسی پاسخ پایه gf677 به کاربرد منابع آلی و معدنی آهن در شرایط درون شیشه ای بسیار مهم می باشد. در این تحقیق، اثر آهن منبع آلی (fe-edta) و منبع معدنی (fecl3) با غلظت های مختلف (0، 05/0، 1/0 و 2/0 میلی مول) بر پارامترهای رشد و میزان جذب عناصر گیاهچه gf677 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 12 تکرار در شرایط درون شیشه ای مورد مطالعه قرار گرفت. هشت هفته پس از کشت گیاهچه ها در محیط کشت ms تعدیل یافته پارامترهای رشد اندازه گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که حداکثر سرعت شاخه زایی (پرآوری) در تیمار 2/0 میلی مول آهن منبع آلی و حداقل آن در تیمار شاهد (بدون اضافه کردن آهن) به ترتیب با میانگین 9/5 و 8/1 شاخه در طی دو ماه رشد حاصل گردید، و بالطبع حداکثر و حداقل وزن تر و وزن خشک در همین تیمارها با میانگین 64/1 و 65/0 گرم برای وزن تر و 16/0 و 07/0 گرم وزن خشک برای هر گیاهچه بود. حداکثر رشد طولی شاخه نیز در تیمار های 2/0 میلی مول fecl3 با میانگین 22/3 سانتیمتر و حداقل آن نیز در تیمار شاهد با میانگین 16/1 سانتیمتر مشاهده شد. حداکثر شاخص کلروفیل، سرعت فتوسنتز و حداقل درصد کلروز گیاهچه ها نیز مربوط به تیمار 2/0 میلی مول fe-edta بود، و کم ترین سرعت فتوسنتز و شاخص کلروفیل و بالاترین درصد کلروز در گیاهچه های رشد یافته در تیمار شاهد مشاهده شد. با افزایش غلظت آهن در محیط کشت (صرف نظر از نوع منبع)، سرعت رشد (وزن خشک) و غلظت آهن در بافت گیاهی (شاخص جذب) به طور معنی داری افزایش یافت، که می تواند بیانگر ارتباط مستقیم مقدار جذب آهن توسط پایه gf677 با مقدار آهن محیط کشت می باشد. از نتایج بدست آمده می توان استنباط نمود که نوع منبع آهن آلی نسبت به آهن معدنی تأثیر معنی دار (p? 0.05) بیشتری بر شاخص های رشد، جذب عناصر و سرعت فتوسنتز دارد.