میدان نفتی شادگان از نظر جغرافیایی در 60 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان اهواز و از نظر زمین شناسی در فروافتادگی دزفول شمالی واقع شده و توسط میادین نفتی منصوری، مارون و اهواز احاطه گردیده است. در این میدان بخش یک سازند گچساران، پوش سنگ مخزن آسماری محسوب می شود. ارزیابی توالی این بخش و تعیین عمق آن جهت پیش بینی عمق احتمالی ورود به مخزن آسماری، عملیات جداره گذاری و جلوگیری از هرزروی یا فوران گل حفاری در این میدان ضروری به نظر می رسد. لذا این پژوهش با تکیه بر مطالعات پتروگرافی، پتروفیزیکی و ژئوشیمیایی به بررسی پوش سنگ میدان مذکور پرداخته است. مطالعات پتروگرافی و نیز نمودارهای چاه پیمایی (لاگ های gr و sonic) پوش سنگ حاصل از 17 حلقه چاه، نشان می دهد که توالی پوش سنگ در این میدان غالباً دارای لیتولوژی های انیدریت و مارن بوده و همچنین، چند لایه ی نازک آهکی و یک لایه ی شیل بیتومینه در تمامی چاه ها مشاهده می شود. مطالعات پتروفیزیکی، نشانگر 6 لایه کلیدی در بخش های جنوب و جنوب شرقی و5 لایه کلیدی در بخش های غربی و شمال غربی میدان مورد مطالعه می باشد. لیتولوژی های انیدریتی، تنوع بافتی گسترده ای را نشان می دهند که ممکن است ناشی از فرآیندهای دیاژنزی زودرس یا دیررس باشد. نتاج آنالیزهای شیمیایی xrf نمونه ها، نشان می دهد که اکسیدهای cao و so3 فراوانترین اجزاء تشکیل دهنده پوش سنگ هستند. همبستگی بالای این دو اکسید نشان دهنده ی حضور انیدریت بعنوان فاز اصلی در توالی پوش سنگ می باشد. رابطه ی معکوس تغییرات اکسید سیلیسیم (sio2) با so3 نیز می تواند بیانگر منشأ احتمالی، آواری آن باشد. همبستگی بالای عنصر zn با cl، نیز ph بالای محیط را در زمان رسوبگذاری اثبات می نماید. مجموعه شواهد پتروگرافی و ژئوشیمیایی، نشانگر رسوبگذاری توالی پوش سنگ در یک سیستم سبخایی- لاگونی است. نتایج این مطالعه نشان داد که با تغییر شرایط حوضه رسوبگذاری، ضخامت پوش سنگ بطور نامحسوسی به سمت بخش های شرقی میدان روبه افزایش است بطوری که کمترین ضخامت در بخش جنوبی (5/30 متر) و بیشترین ضخامت در بخش شرقی میدان (36 متر) بوده و ضخامت میانگین 5/32 متر در طول کل میدان می باشد. این موضوع با مشاهده افزایش ضخامت پوش سنگ در میدان مجاور یعنی میدان منصوری تقویت می گردد.