با رشد روزافزون جمعیت و نیازهای متعدد انسان، تقاضا برای مواد غذایی و سوخت های فسیلی رو به فزونی نهاده است. آلودگی و نابودی محیط زیست به واسطه تولید اجتناب ناپذیر زباله های مختلف و نیاز به تولید سوخت جایگزین از چالش های عمده در قرن بیست و یکم می باشند. انبوه زباله های آلی اعم از بقایای کشاورزی، دامی و زباله های خانگی می توانند برای تولید سوخت های پاک نوین مانند بیوگاز به کار روند. در این پژوهش پتانسیل بقایای کشاورزی و دامی و زباله از لحاظ تولید بیوگاز مورد بررسی قرار گرفت. برای تولید بیوگاز از روش هضم بی هوازی ضایعات به صورت ترکیبی استفاده شد. کود دامی و زباله به عنوان منابع نیتروژن به طور جداگانه با کاه برنج به عنوان منبع کربن ترکیب شده و سه نسبت کربن به نیتروژن 15، 20 و 29 انتخاب گردید. دمای راکتور 40 درجه سلسیوس و مدت توقف مواد در آن 25 روز بود. به منظور افزایش تجزیه پذیری مواد فیبری کاه برنج از روش پیش تیمار شیمیایی با سود 8?، آمونیاک 5? و اوره 4? استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از هضم ترکیبی ضایعات منجر به افزایش چشمگیر بیوگاز می شود. بهترین ماده برای پیش تیمار، سود 8? و بهترین نسبت کربن به نیتروژن، 29 بوده و زمان بهینه ماند مواد در مخزن بین 10 تا 25 روز بسته به نوع پیش تیمار و نسبت کربن به نیتروژن ماده ترکیبی متغیر می باشد. بهترین تولید روزانه بیوگاز در آزمایش ترکیب کود دامی/ کاه و زباله/ کاه به ترتیب مربوط به پیش تیمار با سود و اوره است. از بین دو منبع نیتروژن، کود دامی نسبت به زباله پتانسیل بالاتری در تولید بیوگاز دارد. بالاترین تولید بیوگاز کل ml / vs add 594 و بالاترین درصد متان 33/70? در ترکیب کاه و کود دامی، در پیش تیمار با سود 8? و نسبت کربن به نیتروژن 29 به دست آمد که به ترتیب 104? و 30? بیشتر از شاهد بود. در مجموع نتایج بیانگر عملکرد بهتر هضم ترکیبی بقایای کشاورزی و دامی و پیش تیمار شیمیایی کاه در تولید بیوگاز می باشد.