هدف از این مطالعه، تبیین نقش واسطه گری تنظیم شناختی هیجان در رابطه هوش هیجانی و سازگاری بود. به منظور انجام این پژوهش، 200 نفر از دانش آموزان دبیرستان های شهرستان جهرم (100 نفر پسر و 100 نفر دختر) در پایه های اول دبیرستان به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده برای انجام این پژوهش الف) مقیاس سازگاری(سهرابی و سامانی) ب) مقیاس تنظیم شناختی هیجان (سامانی) و مقیاس هوش هیجانی (شات) بود. در این پژوهش علاوه بر استفاده از آمار توصیفی به منظور تجزیه و تحلیل داده های خام، از شیوه ی آماری تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تنظیم شناختی هیجان نقش واسطه گری معناداری را در رابطه هوش هیجانی و سازگاری ایفا نمی کند. بلکه تنظیم شناختی هیجان نقش تعدیل گر را در رابطه بین دو متغیر یاد شده ایفا می کند.