مقایسه آزمون های بیزی و معنی داری برای آزمون فرض های یک طرفه و دو طرفه به طور گسترده ای مورد علاقه آماردانان است. نتایج بسیاری از تحقیقاتی که تاکنون صورت گرفته است، نشان دهنده اختلاف بین معیارهای بیزی ومعنی داری برای آزمون فرض های دو طرفه و توافق این معیارها برای آزمون فرض های یک طرفه می باشد. بسیاری از این تحقیقات مقایسه این آزمون ها را در مسائل بدون پارامتر مزاحم مورد بررسی قرار داده اند؛ در حالی که در عمل با مسائلی مواجه می شویم که در آن ها پارامتر مزاحم حضور دارد. در این پایان نامه، به مقایسه معیارهای بیزی و معنی داری در توزیع های پارتو و گوسین معکوس دوپارامتری پرداخته شده است. مقایسه این معیارها برای آزمون فرض های دو طرفه با توجه به نحوه انتخاب توزیع پیشین در روش بیزی، به دو صورت انجام شده است. در روش اول، با انتخاب یک توزیع پیشین مشخص، احتمال پسین فرض به دست آمده و با مقدار احتمال مقایسه گردیده است. در روش دوم، با انتخاب کلاس های مناسبی از توزیع های پیشین، بزرگترین کران پایین احتمال پسین فرض صفر محاسبه و با مقدار احتمال مقایسه شده است. همچنین حساسیت احتمال پسین فرض صفر با انتخاب توزیع پیشین های مختلف برای پارامتر مزاحم موردبررسی قرار گرفته و نشان داده شده است که این حساسیت ناچیز بوده و انتخاب توزیع پیشین های مختلف برای پارامتر مزاحم تاثیر چندانی بر مقایسه بین دو روش ندارد.