در محیط رقابتی امروز، بسیاری از شرکت ها، با چالش حفظ مزایای رقابتی برای رقابت باشرکت های بزرگ از طریق یادگیری و نوآوری مداوم مواجه می باشند. ادبیات تحقیق کارآفرینی مدت های مدیدی است که به عنوان ابزاری برای حفظ و ارتقاء مزیت رقابتی و نوآوری شناخته شده است. از طرفی، تشخیص فرصت کارآفرینانه، حوزه ای حائز اهمیت در کارآفرینی می باشد که منجر به شناخت بهتر دانش و تکنولوژی جدید برای نوآوری می گردد. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تشخیص فرصت کارآفرینانه بر نوآوری و نیز بررسی اثر تعدیل کننده یادگیری سازمانی بر این رابطه می باشد. جهت سنجش متغیرهای تشخیص فرصت کارآفرینانه، یادگیری سازمانی و نوآوری در دو سطح فردی و سازمانی از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل73 نفر از مدیران و 140 نفر از کارشناسان واحد تحقیق و توسعه شرکت های دانش بنیان شهرک علمی و تحقیقاتی شهرستان اصفهان می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – پیمایشی بوده و برای آزمون فرضیه های تحقیق از تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تشخیص فرصت کارآفرینانه با نوآوری در سطح فردی و به ویژه با نوآوری در سطح سازمانی رابطه مثبت دارد و یادگیری سازمانی بر رابطه بین تشخیص فرصت کارآفرینانه و نوآوری در سطح فردی تأثیر می گذارد ولی بر رابطه میان تشخیص فرصت کارآفرینانه و نوآوری در سطح سازمانی تأثیری ندارد. واژگان کلیدی: تشخیص فرصت کارآفرینانه، کارآفرینی،یادگیری سازمانی،نوآوری