در این پژوهش، بهبود عملکرد و افزایش عمر نسوزهای منیزیت-کربنی مصرفی در صنایع فولاد کشور مد نظر بوده است. ازاین رو تاثیر افزودنی-های مختلف و تغییر در توزیع انداز? دانه بر کیفیت نسوزهای منیزیت-کربنی بررسی شده است. تاثیر افزودنی های زیرکن، اسپینل گداخته، کرومیت، دوده، آلومینای کلسینه، آلومینیوم، گرافیت، کاربیدسیلیسیم، کاربید بور و مخلوط آن ها و همچنین تاثیر تنظیم توزیع انداز? دانه مطابق با تئوری دانه بندی آندریازن بر روی خواص فیزیکی، مکانیکی و مقاومت به سرباره نمونه های منیزیت-کربنی بررسی شد. نمونه ها در دمای 100، 200 و 250 درجه سانتی گراد تمپر شدند. برای ایجاد شرایط کاری نمونه-های ساخته شده به مدت 5 ساعت در معرض دمای 1650درج? سانتی گرادو شرایط احیایی زیر کک قرارگرفتند. برخی از نمونه ها همراه با سرباره فولادسازی در دمای 1650 درجه سانتی گراد قرار داده شدند. پس از پخت تخلخل ظاهری، وزن مخصوص حجمی، درصد جذب آب، مقاومت به اکسیداسیون، استحکام شکست با روش برزیلی و مقاومت به سربار? نمونه ها بررسی شد. از میکروسکوپ نوری، فازشناسی xrd و میکروسکوپ الکترونی sem جهت تحلیل نتایج استفاده شد. نتایج نشان داد که در آزمون استحکام مکانیکی افزودنی های اسپینل گداخته، دوده، آلومینای کلسینه، آلومینیوم، کاربیدسیلیسیم، کاربید بور و مخلوط زیرکن و کاربیدسیلیسیم، عملکرد مناسبی داشته و افزودنی های کرومیت، گرافیت زیاد و زیرکن نامناسب بودند. افزودنی های آلومینای کلسینه، کاربید سیلیسیم و کاربید بور مقاومت به اکسیداسیون نسوز را بهبود دادند. افزودنی های آلومینای کلسینه، کاربید سیلیسیم، کاربید بور و زیرکن مقاومت به سرباره نسوز منیزیت-کربنی را بهبود دادند. نتایج نشان دادند که استفاد? همزمان از افزودنی های آلومینای کلسینه، کاربید بور، کاربیدسیلیسیم و مقادیر کم زیرکن در بدن? نسوز منیزیت-کربنی بهترین عملکرد را در آزمون های خواص مکانیکی و مقاومت به سرباره دارد.