پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی شناختی رفتاری روی کاهش علائم اختلال نافرمانی مقابله ای و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی شهر شیراز انجام گرفت. نمونه این پژوهش 20 نفر می باشد که از میان دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر شیراز پس از تکمیل پرسشنامه های سیاهه ی رفتاری کودک (cbcl) توسط والدین و فرم گزارش معلم (trf) توسط دبیران و مصاحبه تشخیصی از والدین دانش آموزان انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جلسات بازی درمانی به مدت 5 هفته و در 10 جلسه 45 دقیقه ای، بر روی گروه آزمایشی توسط درمانگر صورت پذیرفت. پس از اتمام جلسات درمان دوباره پرسشنامه های مذکور در هر دو گروه تکمیل شده و مورد بررسی قرار گرفت. پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان به وسیله ی انجام آزمون های محقق ساخته، قبل و بعد از جلسات بازی درمانی سنجیده شد.برای تحلیل نتایج از آزمونتحلیل کوواریانس یک طرفه (ancova)استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل آماری داده ها نشان دادند که: 1 ) بازی درمانی شناختی-رفتاری موجب کاهش علائم اختلال نافرمانی مقابله ای شده است. 2) بازی درمانی شناختی-رفتاری در افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان گروه مداخله موثر نبوده است.