دشت میمه یکی از زیرحوضه های حوضه آبگیر رودخانه زاینده رود است که در فاصله 95 کیلومتری از شمال شرقی اصفهان قرار گرفته است. به دلیل رشد جمعیت و افزایش فعالیت-های صنعتی و کشاورزی، بیشترین مقدار برداشت از منابع آب زیرزمینی این دشت در اطراف شهرهای میمه و وزوان متمرکز شده است. برداشت بیش از حد از آبهای زیرزمینی و کمبود بارندگی و کاهش تغذیه آبخوان در سالهای اخیر باعث بیلان منفی و در نتیجه افت سطح ایستابی در این آبخوان شده است. از اینرو، جهت مدیریت صحیح آبخوان و یافتن راهکارهایی برای برطرف کردن مشکلات حاصل از بهره برداری بی رویه از منابع آب زیرزمینی از مدل ریاضی استفاده گردید. در این تحقیق از نرم افزار gms و کد عددی modflow-2000 که یکی از شناخته شده ترین مدل های آب زیرزمینی می باشد استفاده شده است. برای ساخت مدل، کلیه اطلاعات هواشناسی، هیدرولوژیکی، هیدروژئولوژیکی، ژئوفیزیکی و زمین شناسی منطقه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با تعیین ابعاد آبخوان، وضعیت توپوگرافی، سنگ کف و خواص هیدرودینامیکی آبخوان، مدل مفهومی تهیه گردید. سپس این مدل مفهومی به مدل عددی تبدیل شد. مدل پایا برای آذر 1388و مدل ناپایا آبخوان برای یک دوره زمانی یک ساله برای سال 89-1388 با در نظر گرفتن 4 پریود و 4 گام زمانی اجرا و واسنجی گردید. پس از واسنجی برای شرایط پایا و ناپایا، مدل برای یک دوره یکساله 90-1389 مورد صحت سنجی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل قادر به پیش بینی شرایط آبخوان در سالهای آینده می باشد. سپس بر اساس چهار سناریوی ادامه روند طبیعی، خشک-سالی، ترسالی و اصلاح دبی چاههای بهره برداری برای یک دوره 3 ساله مدل اجرا و سطح آبخوان برای سال 93-1392 پیش بینی گردید. دو سناریو ادامه روند طبیعی و شرایط خشکسالی نشان دهنده افت آبخوان در سالهای آتی می باشد.