پوزولان های مصنوعی و طبیعی در جایگزینی با سیمان، عملکرد نسبتاً مناسبی در محیط های خورنده در سازه های بتنی از خود نشان داده اند. دوام بتن به ویژه در مناطق گرم خورنده شبیه آنچه که در سواحل جنوبی کشور ما برقرار است، از مسائل عمده دست اندرکاران و محققان امر بتن بوده است. در تحقیق حاضر مجموعاً 13 طرح اختلاط بتن خودتراکم با استفاده از زئولیت و ترکیب آن با نانوسیلیس ساخته شد. نمونه های مقاومت فشاری، در سنین 28، 90 و 120 روزه برای محیط آب شرب زاهدان و سنین 90 و 120 روزه برای محیط های فاضلابی، جزرومدی و آب دریای عمان ساخته شد. همچنین نمونه های مقاوت الکتریکی در سنین 28، 90 و 120 روزه برای آب شرب و سن 90 روزه برای آب دریا، نمونه های آزمایش جذب آب در سنین 28 و 90 روزه برای محیط آب شرب و سن 90 روزه برای محیط های دریا و فاضلابی، نمونه های نفوذپذیری در سن 90 روزه برای محیط های آب شرب، آب دریا و جزرومدی ساخته شد. آزمایش های بتن تازه شامل جریان اسلامپ، t50، حلقه j، جعبه l و آزمایش قیف v شکل و همچنین آزمایش های بتن سخت شده شامل آزمایش مقاومت فشاری و آزمایشات دوام شامل نفوذپذیری، جذب آب، مقاومت الکتریکی و آزمایش پتانسیل خوردگی بر روی نمونه ها انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که با جایگزین کردن 10 درصد زئولیت به جای سیمان، مقاومت بتن افزایش یافته بطوری که از مقاومت بتن شاهد نیز بیشتر می شود. همچنین نمونه حاوی 10 درصد زئولیت جایگزین سیمان، کمترین جذب آب را در بین سایر نمونه ها از خود نشان داده، به طوری که کاهش 22 درصدی نسبت به نمونه شاهد دارد. نمونه های حاوی 20 درصد زئولیت بیشترین مقاومت الکتریکی و کمترین عمق نفوذ آب را در بین سایر نمونه ها دارند. نتایج کلی حاکی از آن است که افزودن زئولیت و نانو سیلیس به بتن خودتراکم باعث بهبود پارامترهای مقاومت فشاری و دوام می شود.