اعمال کیفر حبس با توجه به توالی فاسدی که دارد گاهی خود عاملی جرم زا و بعبارتی دارویی بدتر از درد تلقی می گردد، بگونه ای که بسیاری از اهداف اعمال مجازات از جمله اصلاح مجرم با آن تأمین نخواهد شد. امروزه با گسترش دامنه شمول اصل فردی کردن مجازات ضرورت تطبیق مجازات ها با شخصیت مرتکب دیده می شود، یکی از طرق نیل به این مقصود جایگزین نمودن مجازاتهای اجتماعی بجای حبس مخصوصاً حبس های کوتاه مدت است؛ این جایگزین ها سبب کم شدن نرخ تورم جمعیت کیفری که خود شاخصی برای نشان دادن فرهنگ جامعه است خواهد شد و سعی در بازسازگاری اجتماعی مرتکب جرم (مخصوصاً در جرایم خفیف) و تأمین امنیت جامعه خواهد شد. هرچند باید خاطر نشان ساخت اعمال این جایگزین ها نیازمند بستر سازی ها و هزینه های کیفری خاصی است، که سیستم عدالت کیفری و قانونگذار کیفری باید آن را ملحوظ نظر خود قرار دهد. بعبارتی دیگر باید گفت تا آنجا که ممکن است باید از زندان بعنوان آخرین حربه و در جرایم سنگین استفاده گردد. کلید واژگان: مجازاتهای جایگزین حبس، مجازاتهای اجتماعی، اصل فردی کردن مجازاتها، تعویق صدور حکم، تعلیق مجازات.