بتن خودتراکم از جمله عوامل مهم پیشرفت در تکنولوژی بتن به شمار می رود و در سالهای اخیر استفاده از آن به میزان چشمگیری افزایش یافته است . روانی و کارایی بالا و همچنین عدم نیاز به هرگونه لرزاندن مکانیکی جهت تراکم ، عامل اصلی محبوبیت این نوع بتن می باشد . این خصوصیات ، کاهش میزان صدای ناشی از لرزاندن بتن و کاهش استفاده از نیروی انسانی را در پی دارد . تحقیقات جدید در تکنولوژی بتن منجر به توسعه نوع جدیدی از بتن به نام بتن خود تراکم توانمند ( با مقاومت بالا ) شده است . کیفیت این نوع بتن از دو نوع بتن خود تراکم و بتن معمولی با مقاومت بالا نشأت می گیرد . بتن خود تراکم توانمند بتنی است با توانایی پر کردن عالی و توانایی عبور ، مقاومت مناسب در برابر جدا شدگی ، مقاومت بالا و دوام خوب . در این مطالعه با جایگزینی بخشی از سیمان توسط پوزولان هایی مانند خاکستر پوسته شلتوک برنج ، میکرو سیلیس ، نانو سیلیس در بتن خود تراکم توانمند و انجام آزمایش های مقاومت فشاری ، مقاومت کششی (به روش برزیلی)، مقاومت خمشی، سرعت امواج اولتراسونیک و جذب آب خواص مهندسی بتن خود تراکم بررسی و مقایسه می شود . علاوه بر خواص بتن سخت شده ، آزمایش های بتن تازه خودتراکم شامل آزمایش های جریان اسلامپ ، قیف v و جعبه l نیز انجام شده است . این پژوهش شامل هفت طرح اختلاط می باشد که درصد پوزولان های مورد استفاده در این اختلاط ها به شرح زیر است : بتن خودتراکم توانمند شاهد ، نمونه های حاوی 5 ، 7 و 10 درصد میکروسیلیس ، نمونه های حاوی 5 و 10 درصد خاکستر پوسته شلتوک برنج و نمونه حاوی مخلوط میکروسیلیس و نانوسیلیس با درصدهای به ترتیب 10 و 7/2 . نسبت آب به مواد سیمانی در این طرح اختلاط ها 3/0 در نظر گرفته شده است . نتایج بدست آمده نشان داد که ترکیب سیمان با پوزولان های یاد شده باعث بهبود خواص مهندسی بتن خود تراکم از جمله مقاومت فشاری می شود.