نام پژوهشگر: ناهید رمضانی

سنتز و شناسایی کمپلکس های برخی از فلزات واسطه با لیگاندهای شیف باز پیریدین کربالدهید و آزید
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده شیمی 1391
  ناهید رمضانی   بهروز شعبانی

چکیده: لیگا ند های شیف باز، جایگاه ویژه ای را در شیمی کئوردیناسیون (coordination chemistry) فلزات واسطه و همچنین فلزات گروه اصلی دارنددر این کار پژوهشی ابتدا لیگاندهای شیف باز hl1و l2 به ترتیب از واکنش تراکمی 4-هیدروکسی بنزوهیدرازید با 2-پیریدین کربالدهید و 1،5-دی آمینو نفتالن با 2-پیریدین کربالدهید سنتز شدند. لیگاندهای شیف باز سنتزیhl1 و l2 و همه کمپلکسهای سنتزی توسط طیف سنجی های ft-ir و uv-vis مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین برای بررسی بهتر ساختار کمپلکسها، از کمپلکسهای حاصله ، تک بلورهای مناسب برای تعیین ساختار تهیه شد و بررسی ساختار کمپلکسهای سنتزی با پراش با اشعهx صورت گرفت. رفتار الکتروشیمیایی و فعالیت ضد میکروبی لیگاندها و کمپلکسهای سنتزی نیز مورد بررسی قرار گرفت. در این کار پژوهشی، شش کمپلکس فلزی سنتز شده است که روش بکار رفته برای سنتز تمام کمپلکسها، روش لوله شاخه دار می باشد کمپلکس های 1، 2 ، 3 و 4 با فرمولهای ساختاری زیر است: (1) 2 [cr(l1)(och3) (n3)] ، (2)[mn(hl1)2(n3)2] (3) 2 .h2o 2[fe (l1)(och3)(n3)] و(4) [cu(l1)( n3)] مربوط به کمپلکسهای سنتز شده با لیگاندهای hl1 و آزید با یونهای فلزی کروم، منگنز، مس و آهن می باشد. کمپلکس 5 با فرمول ساختاری (5) [cu(l)(hoch3)(ncs)] مربوط به کمپلکس سنتز شده با لیگاندهای hl1 و لیگاند تیوسیانات با یون فلزی مس می باشد. نتایج تعیین ساختار، آرایش هندسی اطراف اتم مرکزی را برای کمپلکس های 1 و3 به حالت هشت وجهی، برای کمپلکس 2 دو هرمی پنج ضلعی و برای کمپلکس 4 و5 آرایش هندسی هرم مربعی را نشان می دهد. کمپلکس 6 از واکنش لیگاندهای l2 و آزید با یون فلزی جیوه حاصل شده و دارای فرمول ساختاری (6) [hg (l2) ( n3)] می باشد. نتایج تعیین ساختار، آرایش هندسی اطراف اتم مرکزی جیوه را به حالت t- شکل انحراف یافته گزارش میکنند. نتایج حاصل از طیف سنجی uv-vis نیز این نتایج را تایید می کنند. نتایج حاصل از مطالعات الکتروشیمی نشان می دهد که لیگاندهای hl1 و l2سنتزی وتمام کمپلکسهای فلزی سنتز شده بجز کمپلکس 6 از لحاظ الکتروشیمی فعال هستند. بررسی های مربوط به خواص ضد میکروبی لیگاندها و کمپلکسهای سنتزی بر روی تعدادی از گونه های باکتری انجام گرفت و نتایج حاصله نشان دهنده این است که کمپلکسهای سنتزی در مقایسه با لیگاندهای شیف باز خود، خواص ضدمیکروبی بهتری را نشان میدهند.