پژوهش حاضر به منظور مطالعه تأثیر تداخل زمینه ای بر عملکرد و یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر در شرایط بازخورد آزمونگر کنترل در مهارتهای بسکتبال انجام شده است. روش تحقیق نیمه تجربی، جامعه تحقیق دختران دانش آموز با دامنه سنی 12- 17 سال شهرستان گلوگاه که از این میان 72 آزمودنی برای دو آزمایش به روش تصادفی انتساب شده انتخاب شدند. آزمودنی های هر آزمایش، 3 گروه 12 نفره (قالبی، قالب های تصادفی و تصادفی ) بودند. تکلیف در آزمایش اول، پرتاب آزاد از فواصل 1.5،3 و 4.5 متری و در آزمایش دوم پاس، شوت، دریبل کنترلی بود، که هر مهارت بر اساس آزمون استاندارد ایفرد مورد بررسی قرار گرفت. گروه ها در دو آزمایش تکالیف را با ترتیب در گروه های قالبی، قالب های تصادفی و تصادفی، به مدت 3 هفته، هر هفته 3 جلسه و در هر جلسه 36 تکرار(12 تکرار از هر تکلیف) به تمرین پرداختند . همه آزمودنی ها در شرایط بازخورد آزمونگرکنترل، تکلیف خود را اجرا کردند. بدین صورت که بعد از هر 4 کوشش از هر تکلیف، بازخورد دریافت می کردند. آزمودنی ها بعد از پیش آزمون و دوره ی اکتساب، بلافاصله در پس آزمون و بعد از 24 ساعت در آزمون های یادداری به شیوه ی نیمه قالبی و انتقال شرکت کردند. از آزمون تحلیل واریانس و آزمون-های تعقیبی برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در هر دو آزمایش (p=0.001)نشان از بهبود عملکرد و یادگیری در همه گروه ها داشت. نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی و هاول در آزمایش اول نشان داد که در مرحله انتقال بین گروه ها اختلاف معنی دار وجود ندارد، ولی در مرحله اکتساب و یادداری اختلاف معنی داری مشاهده شده، و در آزمایش دوم این اختلاف معنی دار بین گروه ها در تمام مراحل دیده شد p=0.000) (. مقایسه نتایج اختلاف جلسات پیش آزمون و پس آزمون با آزمون یادداری، در هر دو آزمایش نشان داد اختلاف مشاهده شده معنادار است(p=0.001) در نهایت نتایج نشان داد گروه های تصادفی و قالبهای تصادفی یادداری و انتقال بیشتری به ویژه در یادگیری برنامه حرکتی دارند. بنابراین این پژوهش به مربیان ورزشی پیشنهاد می کند که در برنامه های تمرینی خود از برنامه تصادفی و یا قالب های تصادفی استفاده نمایند.