در این تحقیق سعی شده است که رابطه علیت بین شاخص های توسعه بازار سهام و رشد اقتصادی ایران با استفاده از داده های فصلی طی، سال های 1389-1371 بررسی شود. بدین منظور، از روش هم انباشتگی یوهانسن برای بررسی وجود رابطه بلند مدت بین شاخص های توسعه بازار سهام و رشد اقتصادی ایران استفاده کردیم و برای تعیین وجود رابطه علی و مشخص نمودن جهت این رابطه بین متغیرهای مورد تحقیق، از روش آزمون علیت گرنجر بهره بردیم. همچنین برای بررسی رابطه کوتاه مدت بین متغیرهای مورد تحقیق، از الگوی تصحیح خطا استفاده شده است. از متغیر تولید ناخالص داخلی به عنوان شاخص رشد اقتصادی و از متغیرهای نسبت ارزش جاری بازار بورس تهران به تولید ناخالص داخلی کشور، نسبت ارزش معاملات انجام شده به تولید ناخالص داخلی کشور، نسبت ارزش معاملات انجام شده به میانگین ارزش جاری بازار بورس تهران و درجه تمرکز بازار سهام به عنوان شاخص های توسعه بازار سهام استفاده شده است. مانایی متغیرها با استفاده از دو آزمون ریشه واحد دیکی-فولر تعمیم یافته و فیلیپس-پرون مورد بررسی قرار گرفت که نتایج، نشان دهنده غیر مانا بودن همه متغیرها در سطح و مانا بودن آنها با یک بار تفاضل گیری است. نتایج آزمون هم انباشتگی بیانگر وجود رابطه بلندمدت بین توسعه بازار سهام و رشد اقتصادی کشور می باشد. آزمون علیت گرنجر نشان داد که یک رابطه علت و معلولی بین متغیرهای توسعه بازار سهام و رشد اقتصادی وجود داشته و جهت این رابطه از رشد اقتصادی به سوی شاخص های توسعه بازار سهام است. این نتیجه بدین مفهوم است که رشد اقتصادی، باعث به وجود آمدن تقاضا برای خدمات و ابزارهای مالی شده، و در کشور ما، توسعه بازار سهام به دلیل این تقاضا بوده است. به عبارت دیگر، فرضیه تبعیت از تقاضا برای اقتصاد ایران مورد تأیید قرار می گیرد.