حکومتهای توتالیتر ویژگی های منحصر به فردی دارند که تاثیر عمیقی بر سطوح مختلف جامعه دارند که هنر نیز از این مسئله مستثنی نمی باشد. از آنجایی که این نوع حکومتها هنر را با تعریفی جدید ارائه می دهند، بنابراین بر هنری چون تئاتر تاثیر گذار هستند. متونی که برای تئاتر نوشته می شوند تحت تاثیر این نوع حکومت دستخوش تحول قرار می گیرند و دچار ویژگی هایی می شوند که در دوره های قبل یا بعد از توتالیتر این ویژگی ها را ندارند. حکومت توتالیتر بنا بر تعریف هانا آرنت چند ویژگی عمده دارد: استفاده از ایدئولوژی،همراهی توده ها، سرکوب، تبلیغات و......که بنا بر این تعریف کشورهایی مانند روسیه در دوره استالین و ایتالیا در دوره موسولینی جز این حکومتها به شمار می آیند. و از آنجا که هنر نمایش در این دوره در دو کشور فوق با توجه به شرایط آن زمان فعال بوده است ادبیات نمایشی به صورت خاصی وجود داشته است در این دوره نویسندگانی چون ماکسیم گورکی در روسیه و پیر اندللو در ایتالیا به نگارش متون نمایشی مشغول بوده اند. از این رو می توان به دلیل وجود ساختار بسیار محدود فرهنگی که لازمه حکومت توتالیتر است به خود سانسوری ، سانسور شدید از سوی حاکمیت، استفاده از سمبل و نشانه و همینطور استفاده از کنایه و جملات غیر مستقیم در متون نمایشی این دو نویسنده دست یافت.

اعتماد پیش شرط کلیدی برای موجودیت هر جامعه محسوب می شود. با توجه به این که اعتماد مردم به دولت، قوام بخش مشروعیت آن هاست و این که مشروعیت دولت ها، عامل اصلی بقاء دولت هاست، دولت‏ها درصدد برآمدند تا از سازوکارهای گوناگونی برای افزایش اعتماد و کسب مشروعیت بیشتر استفاده کنند. هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی سازوکارهای افزایش اعتماد عمومی به دولت است. این پژوهش به صورت ترکیبی انجام شد، یعنی برای شناسایی سازوکارها هم از مصاحبه و هم پرسش‏نامه استفاده شد. در نهایت 38 سازوکار شناسایی شده و در 5 دسته طبقه بندی شد که مهم ترین سازوکارهای شناسایی شده عبارتند از: برابری اجتماعی در استفاده از خدمات دولت، ایجاد آرامش سیاسی و اقتصادی (به طوری که توان برنامه ریزی بلند مدت برای شهروندان فراهم باشد)، وجود نهادهای قضایی کارآمد، پاسخگویی و مسئولیت پذیری دولت در قبال مشکلات، اعتراف دولت مردان به اشتباهاتشان. هم چنین در این پژوهش، وضع موجود و مطلوب سازوکارهای احصایی مقایسه شد و نتایج حاکی از تفاوت معنی دار بین وضع موجود و وضع مطلوب در تمامی سازوکارهای شناسایی شده است.