چکیده پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی مصاحبه انگیزشی گروهی بر کاهش تکانشگری و شدت اعتیاد در بیماران تحت درمان با متادون انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر یزد بوده ، که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند گمارده شدند. بدین منظور تعداد 40 نفر از بیماران تحت درمان با متادون به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند و از مقیاس تکانشگری بارات نسخه یازدهم (bis-11) (2004) و پرسشنامه شدت اعتیاد مک لیلان (1992) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برنامه مصاحبه انگیزشی در 6 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایشی اجرا شد. درپایان دوره آموزشی از دو گروه مجدداً آزمون ها به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون تی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون تی نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود دارد (p<0/05). علاوه بر این نتایج تحلیل چند متغیره نشان داد که از نظر ابعاد شدت اعتیاد بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود دارد (p<0/001). ولی تحلیل متغیرها به تفکیک بیانگر آن است که در وضعیت روانی و بعد وضعیت مصرف مواد تفاوت به سطح معنی دار رسیده است. اما در ابعاد طبی ، خانوادگی ، حقوقی ، شغلی تفاوت بین دو گروه به سطح معنی دار نرسیده است.بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مصاحبه انگیزشی گروهی بر کاهش شدت اعتیاد و تکانشگری افراد وابسته به مواد موثر است. کلید واژه ها : مصاحبه انگیزشی ، تکانشگری ، شدت اعتیاد .