توسعه بی رویه شهر تهران، طی نیم قرن گذشته علاوه بر نابودی بخش هایی از بافت تاریخی و منسجم و نیز فرسوده کردن باقیمانده سرمایه های فرهنگی و میراث تاریخی، منجر به از بین رفتن بخش عظیمی از میراث طبیعی از جمله مسیل ها در پایتخت شده است، مسیل فرحزاد یکی از این مسیل ها می باشد. با ساماندهی مسیل ها، منظر شهری و محدوده های گردشگاهی و تفریحی و حفاظت از محیط زیست و چشم انداز توسعه پایدار شهری تحقق می یابد(قادری، 1390). در مناطق شهری، آحاد جامعه نقش مهمی را در ساماندهی مسیل ها ایفاء می کنند. این پژوهش با هدف ارزیابی تناسب ساماندهی مسیل شهری فرحزاد با فاکتورهای ژئومورفولوژیکی نظیر ارتفاع، شیب.... انجام شده است. روش پژوهش بر پایه روش توصیفی- تحلیلی و با انجام مطالعات کتابخانه ای و با استفاده از نرم افزار gis و مدل تحلیل سلسله مراتبی ahp و به کمک نرم افزار expert choice11 انجام شده است و طی آن یک نقشه ساماندهی مسیل های شهری بر اساس فاکتورهای ژئومورفولوژیکی پیشنهاد شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که بیش ترین مساحت مسیل ساماندهی شده از نظر در نظر گرفتن فاکتورهای ژئومورفولوژیکی در وضعیت تناسب خیلی کم و کم (44 درصد) قرار دارد. 33 درصد مساحت منطقه نیز دارای وضعیت خیلی زیاد و زیاد تناسب با فاکتورهای ژئومورفولوژیکی جهت ساماندهی بوده است. همچنین آنالیز تصاویر ماهواره ای لندست etm+ در سال های 2005 و 2010 (قبل و بعد از ساماندهی) و مقایسه آنها مشخص کرد که پوشش گیاهی مسیل فرحزاد بعد از ساماندهی نسبت به سال های قبل از ساماندهی 26 درصد افزایش یافته است. واژگان کلیدی: ساماندهی مسیل شهری، مسیل فرحزاد، تغییرات پوشش گیاهی ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی، ژئومورفولوژی.