پنجه های رطوبتی که در نتیجه ی ایجاد جریان ناپایدار در خاک شکل می گیرند باعث زهکشی سریع-تر و عمیق تر آب و مواد آلاینده نسبت به جریان پایدار گشته و موجب آلودگی سریع آبهای زیرزمینی می شوند. این پژوهش شامل بررسی تأثیر چهار عامل لایه بندی، تراکم، میکروتوپوگرافی سطحی و وجود مجاری درشت بر ایجاد جریان ناپایدار در حین نفوذ آب در خاک است. این مطالعه با استفاده از یک سلول hele- shaw با ابعاد 100×100×4 سانتیمتر مکعب و با استفاده از سه نوع خاک دست خورده با بافتهای رسی، لوم شنی و شن لومی صورت گرفت. جهت بررسی تأثیر تراکم، بخش محدودی از خاک به ابعاد 4×15 سانتیمتر مربع با فشار 200kpas متراکم گردید. جهت بررسی میکروتوپوگرافی یک فرورفتگی کوچک در سطح خاک ایجاد شد. و نیز جهت بررسی اثر مجاری درشت، منافذی به طول تقریبی 20 سانتیمتر در خاک ایجاد شد. در هر یک از آزمایشات فوق با استفاده از خاک های مختلف لایه بندی های متفاوتی ایجاد گردید. در هر مرحله جریان عمودی آب بدون وجود بار آبی در سطح خاک و با زهکشی آزاد در انتهای سلول فراهم گردید. سپس عکس هایی از الگوی نفوذ آب و موقعیت جبهه ی رطوبتی تهیه گردید. نتایج نشان دادند که این عوامل تا حدودی موجب ایجاد جریان ناپایدار در خاک مورد بررسی می گردند. دلایل احتمالی وقوع جریان ناپایدار با استفاده از فاکتور مقیاس طولی موئینگی بررسی گردید. کم بودن مقدار عددی این فاکتور می تواند تأییدی بر وقوع جریان ترجیحی باشد. مقدار عددی مقیاس طولی موئینگی در خاک رسی 71/1، در خاک لوم شنی 36/1 و در خاک شن لومی 18/3 به دست آمد که می تواند موید وقوع جریان ترجیحی در این خاک ها باشد. بعلاوه نتایج نشان داد که یکنواختی خاک بویژه در خاکهای سنگین و متوسط تا حدود بسیار زیادی تأثیر سایر عوامل را در ایجاد جریان ترجیحی تعدیل می کند.

هدف این تحقیق بررسی تأثیر ولتاژ، شوری و دما بر عملکرد صید الکتریکی بود. تعداد 850 عدد گامبوزیا از سد و 850 عدد سیاه ماهی از رودخانه چهل چای و 200عدد گاوماهی شنی از رودخانه زرین گل گلستان صید و به آزمایشگاه منتقل شد. فاصله از آند، فاصله کاتد و آند در طول آزمایش بترتیب، cm10وcm120 بود. دامنه ی طولی و وزنی ماهیان آزمایشی برای گونه گامبوزیا بترتیب cm20/0±818/3 و gr135/0±804/0، برای گونه سیاه ماهی cm61/0±53/11 و gr303/5±701/13 و برای گونه گاوماهی شنی cm29/1±62/8 و gr420/2±725/12 بود. در 3 ولتاژ 15، 45 و 135ولت و 3 دمای c°10،c°20 وc°30 و 3 شوری 5/0، 2 و 4 گرم درلیتر شوک الکتریکی به ماهیان بصورت انفرادی اعمال شد. زمان بیهوش شدن و بازگشت بحالت اولیه برای تک تک ماهی ها ثبت شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون دانکن و lsd صورت گرفت. مقایسه ها نشان داد میانگین زمان های بیهوشی بدست آمده از ولتاژها و دماها و شوری های مذکور اختلاف معنی داری با هم دارند. بیشترین زمان بیهوشی برای گونه گامبوزیا و سیاه ماهی به ترتیب از شوری5/0، دمای10، ولتاژ15 با میانگین (s74/0± 71/8) و از شوری2، دمای10، ولتاژ15 با میانگین (s88/0± 81/7)و کمترین به ترتیب از شوری4، دمای30، ولتاژ135 با میانگین (s32/0± 44/1)و شوری4، دمای20، ولتاژ135 با میانگین (s09/0± 18/1) بدست آمد. بیشترین زمان بازگشت بحالت اولیه برای گامبوزیا و سیاه ماهی به ترتیب از شوری5/0، دمای10، ولتاژ135 با میانگین (s1/3± 84/94) و شوری2، دمای30، ولتاژ135 با میانگین (s17/16± 46/159) وکمترین به ترتیب از شوری5/0، دمای30، ولتاژ15 با میانگین (s72/2± 01/20) و شوری5/0، دمای20، ولتاژ15 با میانگین (s11/9± 29/44) بدست آمد. در گاوماهی شنی فقط شوری5/0، دمای 10، ولتاژ 15 با میانگین (s25/0 ± 43/2) و شوری5/0، دما10، ولتاژ v45 با میانگین (s06/0 ± 58/1) باعث بیهوشی شدند. زمان بیهوشی به دست آمده از ولتاژ v45 کمتر ازولتاژ v15 بود وزمان بازگشت به حالت اولیه در ولتاژ v15 با میانگین (s2/26 ± 4/325) کمتر از ولتاژ v45 با میانگین (s2/27 ± 7/457) بود. با افزایش شوری و دما و ولتاژ در تیمارهای بعدی گاوماهی ها در اثر شوک دهی تلف می شدند. واژگان کلیدی: صید الکتریکی،گاو ماهی شنی، سیاه ماهی، گامبوزیا ،دما، ولتاژ، شوری