هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط کمال گرایی و اضطراب امتحان با اهمالکاری تحصیلی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید رجایی بوده است. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود.از بین دانشجویان کارشناسی تعداد 385 نفر (189 دختر و 196 پسر) به روش تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و مقیاس اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984)، پرسش نامه کمال گرایی هویت و فلت (1991) و پرسشنامه اضطراب امتحان اسپیل برگر(1980) را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، رگرسیون همزمان، رگرسیون گام به گام، z فیشر و t دو گروهی استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بین کمال گرایی با اهمالکاری تحصیلی رابطه مثبت و معناداری (01/0 p<، 24/0 r= ) وجود دارد. همچنین بین اضطراب امتحان با اهمالکاری تحصیلی رابطه مثبت و معناداری (01/0p<، 21/0 r= ) وجود دارد. نتایج رگرسیون همزمان نشان دادکه متغیرهای کمال گرایی و اضطراب امتحان توانستند به طور معناداری (001/0>p و 65/6=379و5f) متغیر اهمالکاری تحصیلی را پیش بینی کنند و در مجموع این دو متغیر توانستند 8 درصد وارایانس متغیر اهمالکاری تحصیلی را تبیین کنند. با توجه به این یافته ها می توان گفت که با افزایش میزان کمال گرایی و اضطراب امتحان در دانشجویان میزان اهمالکاری تحصیلی نیز در آن ها افزایش می یابد.