پایان نامه حاضر، پژوهشی در باب طبقه بندی و مطالعه سفالهای بدست آمده از حفریات علمی کورگانهای جعفرآباد است. کورگانها از جمله تدفینهایی هستند که در ایران ناشناخته مانده اند و کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. با تحقیق و تفحص بر روی سفالهای به دست آمده از این قبور، می توان گوشه ای از فرهنگ و تفکر ، باورها، اعتقادات و نحوه زندگی روزمره مردمان و اقوام مرتبط با آنها را روشن ساخت. هنر سفالگری به دلیل فراوانی و عمومیت و مردمی بودن آن، در هرمنطقه ویژگیهای اقلیمی، تاریخی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هنری کسانی را نشان می دهد که در آن منطقه می زیسته اند. فرمها و اشکال، رنگها، نقوش، تزئینات، تکنیک ساخت، شیوه پخت و ... که بر روی این ظروف سفالی ایجاد شده، دربرگیرنده مفاهیمی بسیار باارزش از شرایط مختلف زندگی اقوام متعلق به آنها و زبان گویایی است که پس از هزاران سال ما را با شیوه ی تفکر و قدرت تخیل سازندگان آن آشنا می سازد. داده های سفالی کورگانهای جعفرآباد، هرچند که تعداد انگشت شماری از آنها مورد کاوش قرار گرفته، شیوه زندگی کوچ روی را نشان می دهد. پژوهش حاضر، ضمن بررسی موقعیت جغرافیایی آذربایجان شرقی و منطقه ارسباران(قره داغ) تا حدودی توانسته است هدف اصلی خود را که معرفی فرهنگ کورگان ، تیپولوژی سفالها وگاهنگاری نسبی آنها است، بر طبق مجموعه سفالهای به دست آمده از کورگانهای جعفرآباد که یکی از مهم ترین شواهد و مدارک باستان شناسی است، به انجام برساند.