افزایش تولید گازهای گلخانه ای از جمله co2 در سال های اخیر سبب گرم شدن زمین شده است. این مساله به همراه افزایش قیمت سوخت باعث شده است که شرکت های خودروسازی به دنبال تولید خودروهایی با مصرف سوخت کمتر باشند. یکی از بهترین راهکارهای کاهش مصرف سوخت، تولید موتورهای پاشش مستقیم سوخت (gdi) می باشد. در این موتورها در دورهای کم و متوسط از بار چینه ای استفاده می شود. به این صورت که تزریق سوخت درون سیلندر به نحوی انجام می شود که در لحظه جرقه غلظت مخلوط سوخت و هوا در اطراف شمع در حد استوکیومتری باشد. البته در سایر نقاط سیلندر مخلوط رقیق خواهد بود. به این ترتیب مصرف سوخت کاهش می یابد. هدف این پایان نامه بررسی تغییرات لازم برای تبدیل یک موتور پاشش سوخت در راهگاه (pfi) به یک موتور پاشش مستقیم (gdi) است. برای این منظور موتور ملی ساخت شرکت ایران خودرو انتخاب شده است. هندسه موتور ترسیم و شبکه محاسباتی لازم بر روی آن ایجاد شده است. در مرحله بعد حالت پایه موتور توسط برنامه kiva-3v شبیه سازی شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی با نتایج آزمایشگاهی موتور مقایسه و اعتبار سنجی شده است، که از اعتبار قابل قبولی برخوردار است. برای اعتبار سنجی از داده های فشار داخل سیلندر بر حسب زاویه لنگ استفاده شده است. برای تبدیل موتور به یک موتور gdi سوخت پاش داخل محفظه احتراق قرار داده شده است. شبیه سازی برای سوخت پاش های دارای 4، 6 و 8 نازل و همچنین فشارهای پاشش سوخت 30، 60، 100 و 140 بار، انجام شده است. نتایج می دهند که سوخت پاش های دارای 4 نازل برای استفاده در موتورهای gdi مناسب تر هستند. همچنین مشخص شده است که هرچه فشار پاشش سوخت بیشتر باشد، مخلوط بهتری در سیلندر ایجاد و فشار داخل سیلندر زیادتر شده و کار خروجی موتور افزایش می یابد.