این رساله درصدد است با استفاده از معناهای دستور نظام مند هلیدی ، مثل اندیشگانی ، بینافردی و متنی(گره های انسجامی)، تحلیل سبکی از کشف المحجوب بدهد . این پایان نامه سعی می کند به این سوال پاسخ دهد که چه ویژگی های دستوری در متن می تواند مختصات گفتمان صوفی را نشان دهد. یکی از ویژگی های گفتمان صوفیه، درون گرایی است که در معنای تجربی به صورت استفاده ی بالا از فرآیندهای تأکیدی اسنادی نشان داده است. از دیگر ویژگی های آن قطعیت بالا است که در معنای بینافردی در استفاده ی بالای وجه خبری و تأکیدی بازتاب داشته است و اقناع مخاطب با ابزارهای خاص از سه فرانقش انجام گرفته است. شواهد زبانی از متن در جداول و نمودارهایی در پایان هر بخش از فصل دوم ، آورده شده است. مبانی نظری این رساله سبک شناسی تاگ است که تلفیقی از روش سبک شناسی و دیدگاه تاگ است.