به تعدادی از کاربری های خدماتی که در یک فضا گرد هم آمده اند و نیاز های روزانه و یا حداقل هفتگی ساکنان محله را ارائه می نماید، مرکز محله اطلاق می شود . مرکز محله از جمله فضاهای جمعی به صورت معمولا پیاده است که برای طراحی این فضا می بایست علاوه بر جنبه های کالبدی، زیبایی و عملکردی به جنبه های ذهنی چون فرهنگ ، ذهنیت و نیاز های افراد استفاده کننده از آن فضا توجه شود . با بررسی محلات در ایران در می یابیم که عمده خصوصیات محلات قدیم ، در حال حاضر در محلات ما به چشم نمی خورد و با گذشت زمان و ورود تکنولوژی جدید، محلات و مراکز آنها کارایی خود را از دست داده است . در این تحقیق ابتدا به بررسی دیدگاههای نظریه پردازان در خصوص فضاهای جمعی و معیارهای هویت بخش پرداخته شده و بر اساس این معیارها پرسشنامه ای طراحی و در اختیار ساکنان محله کشن قرار داده شد. که بر اساس این پرسشنامه نیاز های خدماتی و اجتماعی ساکنین و همچنین ذهنیت آنها نسبت به محله خود بر اساس شاخص های هویت مورد بررسی قرار گرفت و پس از دسته بندی و جمع بندی نتایج بدست آمده از تحقیقات میدانی و کتابخانه ای به ارائه راه کارها جهت هویت بخشی و رسیدن به کارایی بهینه این فضای جمعی پرداخته و در نهایت طراحی مرکز محله انجام شده است .