هدف از انجام این پژوهش توصیف زبانشناختی(از لحاظ آواشناختی، صرفی و نحوی) زبان آشوری متداول در ایران یا به اصطلاح علمی تر زبان آشوری مدرن (آرامی نو) و مقایسه آن با فارسی معیار و عربی استاندارد است. برای انجام این پژوهش داده ها از طریق گویشوران بومی آشوری اهل ارومیه و تهران بدست آمده اند. معلمان زبان آشوری نیز به نگارنده در تکمیل داده ها و تایید صحت آنها کمک کرده اند. با انجام این پژوهش نتایج متعددی به دست آمد، از جمله نتایج بدست آمده در بخش آواشناسی این بود که زبان آشوری تمامی واج های زبان فارسی به غیر از "ف" و "ژ" را دارد. دیگر اینکه در ساختمان هجا در زبان آشوری دو ساختار هجای(ccv ccvc) که در زبان فارسی وجود ندارند به کار می روند ولی ساختار هجای (cvcc) که در فارسی به کار می رود در زبان آشوری جز در برخی کلمات قرضی دیده نمی شود. از تفاوت های عمده مشاهده شده در بخش صرف این است که زبان آشوری برخلاف فارسی دارای جنس است و صفات و افعال از آن تاثیر می پذیرند و نیز اینکه در این زبان ضمایر اشاره با شمار اسم تطابق دارند. از نظر نحوی تفاوت اصلی این زبان با زبان فارسی این است که ساختار جمله در این زبان در حالت غیر نشاندار svo است.