در شرکت های بیمه گاهی خسارت به حدی است که مجموع سرمایه و ذخایر یک شرکت بیمه نیز برای جبران آن کافی نخواهد بود. از این رو شرکت ها ی بیمه اتکایی به وجود آمدند. همان گونه که وجود بیمه اتکایی برای بقای شرکت های بیمه به هنگام خسارت های پیش بینی نشده ضروری است، وجود عملیات تکافل اتکایی نیز برای شرکت های تکافل که عملیات بیمه را در قالب عقود اسلامی انجام می دهند، حیاتی است. مواردی همچون نوع قرارداد، ماهیت قرارداد، اهداف، نااطمینانی و شفافیت و افشاء از مهمترین عوامل تفاوت میان تکافل اتکایی و بیمه اتکایی می باشد. از طرف دیگر مسائلی چون لزوم بازنگری در امر اتکایی کشور با توجه به سند چشم انداز، تأکید طرح تحول مبنی بر گسترش بیمه اتکایی کشور، کاهش ظرفیت اتکایی ایران پس از اعمال تحریم ها از سوی شرکت های معتبر کشورهای اروپایی و وجود ظرفیت بالا جهت ایجاد تکافل اتکایی در خاورمیانه با توجه به روند افزایشی شرکت های تکافلی، سبب می شود که ایجاد تکافل اتکایی در جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک مکمل در کنار سایر پوشش های اتکایی مطرح شود.