فاضلابهای حاصل از کارخانجات تولیدکننده روغن دارای غلظتهای زیاد روغن و گریس و cod بالا می باشد که به دلیل تجزیه پذیری کم، تصفیه آنها مشکل است. روغن و گریس در آبهای سطحی می تواند باعث کاهش انتقال اکسیژن شود. این مواد در دماهای کم می توانند جامد شده و باعث ایجاد مشکلات بهره برداری مرتبط با گرفتگی و بوی نامطبوع شوند. بنابراین بکارگیری یک روش تصفیه مناسب برای تصفیه این فاضلابها ضروری است. روشهای مختلف فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی برای تصفیه این ترکیبات استفاده شده است. کاربرد روشهای بیولوژیکی با استفاده از میکروارگانیسمهای تولید کننده آنزیم لیپاز می تواند گزینه مناسبی برای تصفیه این فاضلابها باشد. هدف از این مطالعه تصفیه فاضلابهای روغنی با غلظت زیاد روغن، با استفاده از باکتریهای تولید کننده آنزیم لیپاز بود. اندازه گیری روغن با استفاده از روش استاندارد گراویمتری و میزان فعالیت لیپازی با استفاده از روش امولسیون روغن سنجش شد. فاضلاب مورد استفاده در این تحقیق به صورت سنتتیک تهیه و حاوی روغنهای مختلف مانند روغن زیتون، کلزا و آفتابگردان بود. غلظتهای روغن ورودی بین 22-5/1 گرم بر لیتر بود. باکتریهای مورد استفاده در این مطالعه شامل سودوموناس، آسینتوباکتر، فلاووباکتر و استافیلوکوک بود که از کود کمپوست، چشمه آب گرم خاک و فاضلابهای روغنی جدا شده بود. سه پارامتر عصاره مخمر، فسفات دی هیدروژن پتاسیم و عصاره مخمر در آنالیز آماری پلاکت برمن مهمترین عامل تولید لیپاز برای فلاووباکتر شناخته شد. بیشترین راندمان حذف روغن در دمای 30 درجه سانتیگراد و زمان ماند 44 ساعت با استفاده از نیترات آمونیوم به عنوان منبع نیتروژن با استفاده از سودوموناس به دست آمد که حدود 95 درصد بود. البته برای حذف روغن نیاز به یک منبع نیتروژن معدنی و برای تولید آنزیم نیاز به یک منبع نیتروژن آلی(پپتون و عصاره مخمر) می باشد. همچنین باکتری های تثبیت شده در آلژینات کلسیم دارای قدرت حذف بیشتر روغن در زمان ماند 44 ساعت(75 درصد) در مقایسه با باکتری های آزاد (44درصد) بودند. بنابراین باکتریهای تولیدکننده لیپاز تثبیت شده در آلژینات می توانند گزینه مناسبی برای حذف روغن و تولید لیپاز در سیستم تصفیه فاضلابهای روغنی باشند.