در این رساله به معرفی پدیده ی نوسانات خودبه خودی در ماهیچه ها می پردازیم و سعی می کنیم با استفاده از یک مدل میکروسکوپی برای اجزای سازنده ی سلول های ماهیچه ای، معادلات دیفرانسیل توصیف کننده ی این سیستم را بیابیم. سپس با حل عددی این معادلات به بررسی جواب های مورد انتظار برای سیستم پرداخته و نتایج را با داده های آزمایشگاهی مقایسه می کنیم. با تخمین پارامترهای مورد نیاز، یک جواب نوسانی برای سیستم می یابیم که واجد ویژگی های مهم نوسانات خودبه خودی از جمله شکل نوسان (شکل دندان اره ای) و مقدار دوره ی تناوب نوسان (از مرتبه ی ثانیه) است. سپس اثر تعدادی از شرایط خارجی را بر نوسان ها بررسی کرده و با نتایج تجربی مقایسه می کنیم. در برخی موارد نتایج ما با یافته های آزمایشگاهی مطابقت دارند و گاهی پیش بینی مدل ما متفاوت از نتایج تجربی است. پیش بینی ما کاهش دوره ی تناوب و دامنه ی نوسان ها با افزایش نیروی خارجی وارد بر سیستم است. در برخی آزمایش ها رابطه ای بین مقدار نیروی خارجی و دوره ی تناوب و دامنه ی نوسان های خودبه خودی دیده نشده و در برخی دیگر برای مثال افزایش دوره ی تناوب با افزایش نیروی خارجی مشاهده شده است. سپس سعی می کنیم با استفاده از معادلات دیفرانسیلی که برای مدل میکروسکوپی سیستم یافته ایم، معادلاتی با شکل ساده تر و تعداد پارامترهای کمتر برای توصیف این سیستم به دست بیاوریم که نوسان خودبه خودی را با ویژگی هایش نشان دهند.